آیا با فحش و سَبُّ و ناسزا، اندیشه یا شخصیتی محو می شود؟

دوشنبه 92/5/21 — azadnagar - نظر بدهید

آیا با فحش و سَبُّ و ناسزا، اندیشه یا شخصیتی محو می شود؟

هیچ کس در تاریخ اسلام به اندازه مولای بزرگوار ما حضرت امیر سَب(نفرین) نشده است، هیچکس! و هیچکس عزیزتر از او در تاریخ نیست. عمق عزت و محبوبیتی که حضرت امیر دارد یک نسبتی هم با شدت سَب هایی که در مورد او صورت گرفته دارد. « اما السَّب فسبونی فانه لی زکات» اگر شما به من دشنام می گویید، بگویید، این موجب پاکی من خواهد شد.

در فرهنگ ما حافظ که در دوره خود تکفیر شد و عماد الدین کرمانی که بسیار سختگیر متشرع جلوه می نمود، ما برگردیم و ببینیم که در آن دوران آنچه که بر جای مانده و به یادگار مانده است، کدامیک توانسته اند به فرهنگ ما به لحاظ دینی و به لحاظ فرهنگ ملی ما رشد و غناء ببخشند؟ چگونه ممکن است حافظ را عده ای تکفیر کنند و بعداً مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد ملکی تبریزی غزل حافظ را در قنوت خودش در دوره ما بخواند :

برخیز ساقیا قدحی پر شراب کن   دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

این غزل معروفی است که مرحوم میرزا جواد ملکی در قنوت می خواند.

پس پیداست که ما باید به گونه ای رفتار بکنیم که وقتی مدعی این هستیم انقلاب اسلامی و فرهنگ اسلامی در یک منظر جهانی قرار گرفته بتوانیم دفاع بکنیم و الا هتک و بدگویی که راه به جایی نخواهد برد این تعبیر از حافظ است که :

از تهتک مکن اندیشه و چون گل خوش باش      زان که تمکین جهان گذران این همه نیست