طنز.

دوشنبه 92/6/4 — azadnagar - نظر بدهید

حاجی حاجی مکه

شاعر علی داوودی

های ، بچه جان !

تازگی شنیده ام که گفته ای فلان رییس

رانت خورده است و برده است و...

پس لذه و هکذا ...

نه، چنین نبوده است و نیست نیز

عرض می کنم به خدمت شما :

ای بزرگوار و ای عزیز !....

فکر کن به این که انقلاب از قبال من چقدر سود کرده است

گیرم این که این حقیر

چیزهای انقلاب را

دود کرده است

گیرم این که من ....

گیرم این که من ... نه، تو !

تو چه کار کرده ای ؟

من هزار شام روزه بوده ام

جمعه یا سه شنبه من نماز جمعه خوانده ام

از زمان شاه من گرسنه مانده ام

راهیان جبهه های نو را

چار قُل دعا نموده فوت کرده ام

هر که پشت این نظام فحش داده ، من سکوت کرده ام

رفته ام به کربلا

با هزار نیت قشنگ

چند بار هم به جبهه ها

- گر چه بعدِ جنگ – 

چفیه بسته ام هم سفید و هم سیاه

بلکه راه راه

تا کسی نگوید که گیج بوده ام

یا که توی انقلاب ، من هویج بوده ام

یک دو بار هم بسیج بوده ام

جزء شصت و پنج و حزبِ بیست و هفت را

بیست بار حفظ کرده ام

بارها خودم شمرده ام

شصت و پنج سکه برده ام

سالهای سال در شمال

نم نمِ غم جنوب بوده ام

الغرض، خلاصه خوب بوده ام

جبهه و جهاد اگر که توی کارنامه ام نبود و نیست،

کار من هزار بار محترم تر است و بیست

کار من جهاد اکبر است

هم تظاهرات روز قدس جزو کارهای سال و ماه و

هفته من است

هم مسائل شگفت انقلاب

یادگار عمر رفته من است

خانه ام پُر است از تبرّک هزار تا حرم

لوح دستخط حضرت امام

لوح «نون» «والقلم»

شال سبز و قابهای خالص از طلا

عکس کربلا

بارها به خواب دیده ام که یک وجود سبز پوش

سکه می دهد به من

خارج از ریال یا تومن

بعد از آن به چابکی

برده ام هزار و یک تبرّکی

من، منِ صبور و ساده، دل به انقلاب داده

من، منِ پیاده ، من که مثل کاسه داغ

من،منِ همیشه خر، منِ الاغ

توی سالهای پیش از این

بی قرار بوده ام

اهل کار بوده ام

من که این زمان خودم

از برادران پشت پرده ام

واقعا چه کارها نکرده ام !

....

منبع : کتاب یک بغل کاکتوس ص 103