راه ناهموار !!...

یکشنبه 92/6/31 — azadnagar - نظر بدهید

سوسیالیسم وعده جامعه ای سرشار از عدالت و آزادی می داد، جامعه ای که در آن هیچ طبقه ای بر طبقه دیگر زور نمی گوید و.... علی ایّ حال معلوم شد که آن وعده ها اگر هم از سر حسن نیت و تحقیق ادا شده بودند، در مقام عمل و تحقق از اصالت و صلابت برخوردار نبودند... این تجربه ای تلخ بود، ولی نابجاست که این تجربه تلخ بشری را جشن بگیریم و در عزای مارکسیسم پایکوبی کنیم و لاحول گویان در دشمنان خود طعن بزنیم. در اینجا بیش از هر چیز باید به دیده عبرت نظر کنیم.

همه ما بشریم و هر کاری که می کنیم تجربه بشری است و :

ای دوست بر جنازه دشمن چو بگذری

شادی مکن که بر تو هم این ماجرا رود

هیچ کس از ابتلا به چنین سرنوشتی ایمن نیست و برای آنکه چنان خلافها و خطاهای تاریخی دوباره رخ ندهند، باید همه دانسته های خود را محتاج نوسازی بدانیم و مهر تمامیت و خاتمیت بر هیچ چیز نزنیم و باب هیچ تحلیل تازه ای را نبندیم و به نقدها حساسیت بورزیم و خطاپوشی نکنیم و در مقدس تراشی چندان پیش نرویم که رفته رفته همه چیز فوق چون و چرا شود و حق عقل را به اندازه عاطفه و عشق ادا کنیم .

و از طلوع و غروب مارکسیسم عبرت بیندوزیم که چگونه معرفت خطاپذیر بشری را بر مسند خطا ناپذیری نشاند و چنان از کشف و قبول خطاها و رفوی شکافها استنکاف کرد، که اینک جامه دریده و عریان در معبر تاریخ ایستاده است و از خجلت می لرزد.