سه شنبه 92/5/29 — azadnagar - نظر بدهید

آیت الله خلخالی :

ناصر مقدّم، رئیس ساواک ایران، در محاکمات خود گفت : دو شب مانده به خروج شاه از ایران، من به قم رفتم و آیت الله شریعتمداری را به تهران آوردم و ایشان در کاخ نیاوران با شاه ملاقات کرد. در این جلسه ملاقات، جعفر شریف امامی و چند نفر دیگر هم بودند. آن ها تصمیم گرفتند که شاه از ایران خارج شود و پس از سه ماه، آقای شریعتمداری زمینه را برای بازگشت شاه آماده نماید. عین جریانی را که ناصر مقدّم به آن اعتراف کرده بود، در نامه های سازمان امنیّت (ساواک) که به امضای خود او رسیده بود مشاهده می کنیم.

منبع : کتاب خاطرات آیت الله خلخالی. ص 299

دوشنبه 92/5/28 — azadnagar - نظر بدهید

آیت الله خلخالی :

امینی در زمان صدارتش به قم و خدمت علمای اعلام آمده بود... نزدیک ظهر بود که برای دیدن امام به یخچال قاضی آمد. هر قدر سعی شد که امام قبل از ورود امینی به اتاق، از جایش برخیزد امام قبول نکردند! پس از اینکه امینی نشست امام فرمود : این حکومت چند روزی به صورت عاریه در اختیار شماست. باید کاری کنید که مشکل مردم را حل کنید، نه اینکه مشکلی بر مشکلات آنها بیافزایید... خدا را در نظر بگیرید و از احکام او تجاوز نکنید که در غیر این صورت، مستوجب عذاب خواهید شد.

امینی تحت تاثیر عظمت و ابهت و همچنین کلام امام قرار گرفت و از منزل خارج شد. هنگام خروج او، امام حتّی یک قدم از جای خویش جلوتر نرفت...

منبع : کتاب خاطرات آیت الله خلخالی ص 58

یکشنبه 92/5/27 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات آیت الله خلخالی. اولین حاکم شرع دادگاه های انقلاب

.... یکی از مسائلی که موجب می شد امام از بیت آقای بروجردی فاصله بگیرد، این بود که اطرافیان آقای بروجردی نمی خواستند که آقای بروجردی در مورد کارهای خلاف شرع و دین شاه، زبان به اعتراض بگشاید. اطرافیان آقای بروجردی با مرحوم نوّاب و واحدی ، سرسختانه مخالف بودند. آنها با آیت الله کاشانی نیز مخالف بودند.... شاید دستگاه شاه فهمیده بود که مرجع تقلید آیت الله بروجردی با فداییان اسلام رابطه و میانه خوبی ندارد و لذا آنها را گرفت و اعدام کرد و از این حیث نگران نبود. همین کارها بیز موجب شد که امام از بیت آقای بروجردی فاصله گرفت و دیگر رفت و آمد خود را به آنجا عملاً قطع نمود...

منبع : کتاب خاطرات آیت الله خلخالی ص 48

شنبه 92/5/26 — azadnagar - نظر بدهید

چگونه می توان با توجه به سند چشم انداز 20 ساله قدرت اول منطقه باشیم‌؟

دکتر ظریف :

شما نمی توانید‌ ( این از نکات قطعی است که می گویم ) اهداف سند چشم انداز را بدون تعامل جهانی اجرا کنید. اهداف سند چشم انداز نیز عموما منطقه ای است و ایران می خواهد قدرت اول منطقه شود. اما این اهداف بدون تعامل جهانی امکان پذیر نیست. این را هم اضافه کنم که بنده معتقدم، ما بدون اهداف انقلابی مان وجود خارجی نداریم. حداکثر به کشوری مثل پاکستان تبدیل می شویم. آنچه که ما را از دیگر کشورها متمایز کرده، همان برجستگی های اهداف انقلابی ماست. اما همان طور که گفتم ، رسیدن به این اهداف نیازمند هوشمندی است و در این مسیر نباید عملی ضد اهداف خود انجام دهیم، یعنی نباید باعث شویم که دیگران به ما به جای امید به عنوان یک خطر نگاه کنند، یعنی به جای اینکه الهام بخش باشیم، مبنای ترس و هراس شویم و به دنبال آن در منطقه و جهان ایران هراسی اتفاق بیفتد.  

منبع : کتاب مصاحبه با آقای سفیر ص 361

جمعه 92/5/25 — azadnagar - نظر بدهید

این که دولتی مثل سنگال رابطه اش را با ایران قطع می کند.....

ادامه مطلب...

پنج شنبه 92/5/24 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر ظریف در منزل شخصی دکتر ماهاتیر محمد

نخست وزیر سابق مالزی

اثرات تحریم های بین المللی

دکتر ظریف :

تحریم های بین المللی هیچ گاه نتوانسته اند در کوتاه مدت، سیاست کشور تحریم شده را تغییر دهند. تحریم ها در کوتاه مدت موفق نیستند، اما در دراز مدت منشا اثرند. دوم، آثار اقتصادی آنهاست. تحریم ها اثر اقتصادی دارند و فشار ایجاد می کنند. اما به نظر بنده هدف اصلی تحریم ها این است که به صورت فزاینده و فرسایشی اعتبار و مشروعیت کشور هدف را در جامعه بین المللی از بین ببرند و به تدریج به یک عنصر نامطلوب تبدیل کنند؛ عنصری که ارتباط با آن هزینه دارد. مثلا اگر کشوری با پاکستان، ترکیه، یا آذربایجان رابطه داشته باشد، لازم نیست آن را توجیه کند. اما اگر با ایران رابطه داشته باشد، مجبور است که دلیل رابطه اش را به کمیته شورای امنیت گزارش دهد. به عنوان مثال آن کشور باید توجیه کند که این رابطه در حوزه های ممنوعه نیست. این به معنی تبدیل کردن وضعیت رابطه با ایران به یک شرایط ویژه است.  

چهارشنبه 92/5/23 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر ظریف :

اگر در طول مدت خدمتم نکته ای جای تاسف داشته باشد این است که در عمل از تجربیاتم استفاده ای نشد و اشتباهات ما دوباره تکرار شد. بنده از خودم ناراضی نیستم، زیرا هیچ گاه مصلحت شخصی ام را بر مصلحت کشور ترجیح ندادم. همیشه آنچه را که به ذهنم می رسیده، به مقامات عالی کشور منتقل کرده ام. شاید یکی از دلایلی که موجب شد کنار گذاشته شوم ، همین بود که فکر می کردم که دیده بانم و ظیفه دیده بان آن است که آنچه را که می بیند بگوید، نه این که اول فکر کند دیگران کدام یک از دیده ها و شنیده هایش را می پسندند و بعد همان ها را منتقل کند. در واقع امر رایجی در تمام بروکراسی ها و در همه جای دنیاست که کارمندان آنچه را که روسایشان می خواهند ، می گویند. اما بنده تلاش کردم این کار را نکنم.  

سه شنبه 92/5/22 — azadnagar - نظر بدهید

نقش روسیه و چین در پرونده هسته ای ایران؟

دکتر ظریف :

در روابط بین الملل بحث اعتماد، بحث خیلی درستی نیست، زیرا کشورها به دنبال منافع خود هستند. ...صرف نظر از اینکه در پایتخت ها ، یعنی در تهران، مسکو و پکن چه گفته و شنیده شده، رفتار این دو عضو در داخل شورای امنیت نشان دهنده این نبود که با جهت گیری برای جلوگیری از صدور قطعنامه وارد مذاکره شده اند. در بعضی مواقع حتی منافع حداقلی این کشورها ، بخشی از منافع ما را نیز تامین می کرد. اما آن جایی که منافعشان مطرح نبود، علیه منافع ما وارد شدند و محدودمان کردند.  

سه شنبه 92/5/22 — azadnagar - نظر

آمریکا سی سال است که می خواهد ایران را موضوع تهدید امنیت جهانی کند. بهترین روش انجامش صدور این قطعنامه هاست. این روش همیشگی آمریکا بوده است. اگر به سوابق رجوع کنید، جنگ های آمریکا در

قرن نوزدهم، ورود آمریکا به جنگ جهانی اول، و... همه با مقدمه تراشی هایی همراه بوده که بگوید طرف مقابل من، تهدیدی برای دنیاست. اگر کسی تاریخ را مطالعه کرده و کمی نیز از سیاست بین الملل سر رشته

داشته باشد، به این مهم پی خواهد برد.  

سه شنبه 92/5/22 — azadnagar - نظر بدهید

یک کلمه بدون اجازه رهبری گفته نشده است....

دکتر ظریف :

در دوره مسئولیت دکتر روحانی، بنده مسئول گروه مذاکره کننده با طرف غربی بودم. در تمام دورانی که من مسئولیت داشتم، یک کلمه بدون اجازه رهبری گفته نشده است. البته ممکن است رهبری بعضی موارد مانند تعلیق ها را با اکراه پذیرفته باشند، اما بر اساس آنچه از بسیاری از دوستان شنیده ام روش ایشان در آن چند سال این بود که رهبری به نظر جمع احترام می گذاشتند و در جلسات عالی به اجماع می رسیدند و بعد تصمیم می گرفتند. البته بنده در آن جلسات حضور نداشتم و نتیجه جلسات به بنده ابلاغ می شد و بنده و همکارانم مجری این تصمیمات بودیم. به هر ترتیب هر چیزی به بنده ابلاغ شده است، بی کم و کاست اجرا کرده ام.

منبع :‌کتاب گفت و گو با آقای سفیر. ص 240