یکشنبه 92/8/26 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

... وزیر امور خارجه چین در جلسه ای خصوصی نکات قابل توجهی را مطرح کرد. او در ابتدا گفت شما سه کشور اروپایی را رها نکنید، زیرا به این راحتی قدرت جایگزین دیگری پیدا نخواهید کرد. دنبال چین و روسیه نباشید، چون در آژانس و در صحنه بین الملل اثر بخشی اروپا با چین و روسیه قابل مقایسه نیست.

به ما تکیه نکنید و فکر نکنید ما در شورای امنیت می توانیم بایستیم و از حق وتو استفاده کنیم و در ادامه تاکید کرد که من به شما به صراحت می گویم که حجم روابط اقتصادی و تجاری ما با اروپا و آمریکا بسیار بالا است. بنابراین، اگر توقع دارید ما رو در روی آمریکا و اروپا بایستیم، ما این کار را دست کم تا بیست سال دیگر نمی توانیم انجام دهیم.

ما نیاز به دوره ای از آرامش داریم تا از لحاظ اقتصادی و تکنولوژیکی به اهداف خود برسیم.

من اگر در ایران مسئولیتی داشتم، می گفتم دوره ای برای پیشرفت های اقتصادی و علمی خودتان مخص کنید، بعد جلوی قدرت های بزرگ دنیا بایستید. وی همچنین گفت ما در آژانس و شورای امنیت می توانیم از طریق چانه زنی تغییراتی در قطعنامه ها ایجاد کنیم، ولی بیش از این از ما توقع نداشته باشید.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 111

دوشنبه 92/8/13 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

برخی سران کشور اصرار داشتند تا اینجانب مسئولیت پرونده هسته ای را بپذیرم، ولی من قبول نمی کردم. استدلال من این بود که من عضو هیچ یک از دو جناح قدرتمند کشور نیستم و در نتیجه ممکن است هدف مناسبی برای حملات ناروای افراطیون دو طرف باشم. آن شب 13/7/1382 با مقام معظم رهبری برنامه ملاقات داتم. در پایان آن ملاقات ، مقام معظم رهبری به من فرمودند چرا مسئولیت پرونده هسته ای را نمی پذیرید؟ حالا که همه مسئولین متفق القول هستند که شما مسئولیت را بپذیرید و آقای رئیس جمهور هم به شما حکم داده اند، «خذها بقوه» (با همه نیرو آن را در اختیار بگیرید). من در پاسخ ، دلایل خود را برای نپذیرفتن مسئولیت توضیح دادم. ایشان فرمودند :

«این باری است بر دوش من، بگیر بر دوش خودت!» لحظه ای سکوت کردم و سپس گفتم حالا که نظر شماست ، می پذیرم.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 99 

یکشنبه 92/8/12 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

مسئله این بود که روند دیپلماتیک اعمال شده از سوی غرب و کشورهای قدرتمند بزرگ تا چه حد برای مسئولین کشور، جدی به شمار می آمد؟ البته این فشارها در کشور چندان جدی تلقی نمی شد... برای نمونه، البرادعی در تاریخ 26/6/1382 طی دیداری خصوصی با رئیس سازمان انرژی اتمی ایران گفته بود شما بر سر یک دو راهی قرار دارید. بدین معنی که اروپا بر غنی سازی و آمریکا بر همه فعالیت هسته ای شما متمرکز شده اند؛ یا باید از طریق تعامل با اروپا، نقشه آمریکا را خنثی کنید یا باید با آمریکا مذاکره کنید؛ در غیر این صورت همه چیز را از دست خواهید داد.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 95 

شنبه 92/8/11 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

در نخستین جلسه سران نظام پس از قطعنامه شهریور، من جمع بندی مباحث کمیته عالی هسته ای را به آن جلسه گزارش دادم.... در آن جلسه، وزیر امور خارجه معتقد بود که این مسئله با روند فعلی به حل و فصل نمی رسد و ادامه آن ، کشور را دچار مشکل می کند و لذا باید یک نفر با اختیار تام مسئولیت این پرونده را بر عهده گیرد و اینجانب را به عنوان مسئول پرونده پیشنهاد کرد. آقای خاتمی و آقای هاشمی و دیگر اعضای جلسه نیز این پیشنهاد را تایید کردند، ولی من نپذیرفتم.

ظاهراً همه، این نگرانی ها را کم و بیش احساس می کردند تا حدی که نماینده ایران در آژانس (دکتر صالحی) هشدار داده بود که کشف آلودگی سطح بالا در نطنز سبب خواهد شد که نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان! ....

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 94

جمعه 92/8/10 — azadnagar - نظر

 ...در مجموع، تصویب قطعنامه اجلاس شهریور شورای حکام آژانس ، برای بسیاری از مسئولین تعجب آور بود. در واقع، بدترین قطعنامه آژانس تا آن زمان، در شهریور 1382 علیه ایران تصویب شد. به علاوه ، در خرداد 1382 رئیس سازمان انرژی اتمی در وین در مقابل سفرای کشورهای عضو شورای حکام، در پاسخ به این پرسش که آیا تا کنون ایران غنی سازی را انجام داده است یا نه؟ گفته بود که تا کنون مواد شکافت پذیری را به سانتریفیوژها تزریق نکرده ایم که البته پس از تحقیقات آژانس، بی اعتمادی دیگری هم در این مورد ایجاد شد؛ تا جایی که البرادعی می گفت با این تناقض گویی ها، دیگر چگونه می توان به ایران اعتماد کرد؟ کشف آلودگی سطح بالا هم برای ما مشکل آفرین شده بود.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 93

پنج شنبه 92/8/9 — azadnagar - نظر بدهید

نتیجه آزمایش های مربوط به نمونه گیری اسفند 1381 از نطنز نیز در خرداد 1382 توسط آژانس اعلام و مشخص شد که در بررسی نمونه برداری از ایران، آثار آلودگی غنای بالای اورانیوم یافت شده است. نتایج نمونه گیری ها ،آلودگی 79 درصد، 75 درصد، 54 درصد، و 20 درصد در نطنز بود. از اینجا مشکلات جدیدی برای کشور آغاز شد. ( این آلودگی ها مربوط به خرید سانتریفیوژهای دست دومی بود که به جای نو از پاکستان به آژانس در بازار سیاه فروخته بودند.) علت تشدید فشارها، در واقع ، ناشی از همین مسئله بود.

آژانس می گفت که حتی آلودگی مربوط به غنای 79 درصد را نیز به دست آورده است و در نتیجه احتمالا سایت نطنز ظاهر سازی است و قاعدتاً ایران سایت های مخفی دیگری دارد. ... همه متحیر بودند. مسئولین سازمان انرژی اتمی نیز هیچ توضیح منطقی نداشتند.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ، ص 90

یکشنبه 92/8/5 — azadnagar - نظر بدهید

تصمیم سازی و تصمیم گیری در موضوع هسته ای

یکی از مشکلات ما در کشور این است که گاهی در یک مسئله مهم بین المللی و ملی، جوّ داخلی دست و پای مسئولین را می بندد و جلوی تحرک لازم آنها را می گیرد...

فعالیت اینجانب و تیم مذاکراتی در چارچوب مصوباتجلسه سران و کمیته عالی هسته ای انجام می شد که اعضای آن کمیته را هم ران نظام انتخاب کرده بودند. در نتیجه، در پذیرش پروتکل الحاقی و در پاسخ به پرسش های آژانس و تعلیق ، صرفا تا حدی جلو رفتیم که جلسه سران مشخص کرده بود.

برای مذاکرات تهران، از پیش چارچوب مذاکرات را برای سران نظام ارسال کرده بودم، تا اگر آنان نظر دیگری دارند ، ابلاغ نمایند، اما همان طرح پیشنهادی مورد موافقت آنها قرار گرفت و بر مبنای آن نیز اقدام شد. در مذاکره بروکسل و توافق پاریس هم طبق مصوبه رسمی جلسه سران عمل شد.

در توافق پاریس نسبت به UCF   اصفهان ، دستاوردهایی بیش از آنچه مورد نظر سران بود، به دست آوردیم.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید. ص 81

چهارشنبه 92/8/1 — azadnagar - نظر

خاطرات حجت الاسلام دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

اصولا هر قدرتی اگر برای بلند مدت از زور استفاده کند، شکست می خورد. آمریکا تا زمانی که قدرت نظامی خود را در افغانستان و عراق به کار نبرده بود، ابر قدرت بلامنازع جهان به شمار می رفت، ولی به محض استفاده از زور، با انواع حوادث پیش بینی نشده و حتی شکست مواجه شد.

کسی که از زور خود استفاده می کند، باید روزی هم در انتظار شکست باشد.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 61

سه شنبه 92/7/30 — azadnagar - نظر بدهید

توقیف کشتی کپ مالیس توسط ترکیه...

تصمیم گیری در زمینه مسائل خارجی که دارای تبعات امنیت ملی است، باید با دقت بیشتری انجام شود.

به عنوان نمونه ترکیه، در مقطعی یک کشتی (کشتی کپ مالیس) را توقیف کرد که سلاح های ساخت کشور ثالثی به مقصد ایران را حمل می کرد. نخستین پیشنهاد این بود که ما هم مقابله به مثل کنیم و یک کشتی ترکیه را در خلیج فارس توقیف کنیم.

این طرح به دبیرخانه آمد و اکثر افراد با آن مخالفت کردند. زیرا معتقد بودیم برای این کار نباید عجله ای شود و باید ابتدا شیوه های مسالمت آمیز را دنبال کنیم. هنگامی که این بحث در شورای عالی امنیت ملی مطرح شد، در آنجا هم عده ای گفتند باید یک کشتی ترکیه را توقیف کنیم، در غیر این صورت، این عمل تکرار خواهد شد. ولی اکثراً مخالف این نظر بودند و در نهایت تصمیم بر آن شد که ابتدا راه های مسالمت آمیزتری را دنبال و موضوع را از طریق سیاسی و حقوقی پیگیری کنیم، حتی شکایت کنیم و وکیل بگیریم و در دادگاه های ترکیه طرح دعوا کنیم و وزارت امورخارجه نیز دیپلماسی را ادامه دهد. خوشبختانه همین راه به نتیجه رسید، کشتی آزاد شد و به نحوی از ما عذرخواهی به عمل آمد و این اتفاق دیگر تکرار نشد.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 60

دوشنبه 92/7/29 — azadnagar - نظر بدهید

آرمان گرایی یا اسارت در توهمات

متاسفانه گاهی در کشور توهمات، مبنای تصمیم گیری قرار می گیرد . مثلا این تفکر که غرب به فروپاشی کامل رسیده و نظرات علمیِ اقتصادی و سیاسی غرب به بن بست رسیده و خود آنها هم فهمیده اند که دیگر راهی ندارند و راه نجات را تنها ایران می دانند و می گویند تنها ایران می تواند راه حل بدهد !!

یا این سخن که ما می خواهیم جهان را اداره کنیم و چشم جهان به ما دوخته شده است و همه می خواهند بدانند که ما چکار می کنیم، بی تردید این گونه ادعاها آرمان نیست، بلکه توهّمات ناشی از خود شیفتگی و کم تجربگی است ....

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 55