راه ناهموار ...

یکشنبه 92/11/6 — azadnagar - نظر بدهید

دیروز صاحبدلی می گفت: مرحوم آیه الله حاج اقا رحیم ارباب برایم تعریف کرد :
وقتی شصت و چند ساله بودم. یکی از دوستان برایم نامه ای نوشته بود. از من خواسته بود در باره مسایل روز و سیاست اعلام؛ نظر کنم. به او گفتم: فلانی شصت سال پیش که کودک بودم. مرغ خانگی داشتیم.مادرم پنج تخم مرغ زیر مرغ خوابانده بود. روزی دیدم جوجه ها دارند نوک می زنند و پوسته تخم مرغ را می شکنند تا بیرون بیایند. یکیشان نتوانست پوسته را بشکند. به خیال خودم خواستم به او کمک کنم. تخم مرغ را شکستم اما جوجه مرد. اکنون شصت سال است که گرفتار همان جوجه هستم...
منطق امام علی علیه السلام هم همین بود. برای تمام دنیا حاضر نبود، بال ملخی را از دهان مورچه ای بگیرد. و تمام حکومت جهانی اش از نعلین مندرسی کم ارزشتر بود.