قوام السّلطنه و چاپلوسیِ وزیر دادگستری ...

پنج شنبه 92/11/17 — azadnagar - نظر بدهید

قوام السّلطنه و چاپلوسیِ وزیر دادگستری

یکی از علل عقب ماندگیِ ایران در عصر قاجار و پهلوی وجود عناصر بی شخصیت و مقام پرست در رأس کارهای مهم بوده است. در عصر این دو سلسله عناصر نالایق با چاپلوسی، مقامات مهمی را چون وزارت اشغال می کردند.

مهدی بامداد از قول یکی از وزیران قوام السّلطنه، درباره ی علی اکبر موسوی زاده وزیر دادگستریِ کابینه قوام السّلطنه در سال 1325 شمسی می نویسد:

«روزی برای موضوعی به اتفاق عبدالحسین هژیر-که او هم وزیر بود- برای ملاقات قوام السّلطنه رفتیم و هژیر دستش را  بوسید. هنگامی که با هم از خانه قوام خارج شدیم، من هژیر را ملامت کردم و به او گفتم : این چه کاری بود که کردی؟ دست بوسیدن یعنی چه؟

هژیر در جواب من گفت:[زمانی] من و موسوی زاده که وزیر دادگستری بود، با هم به نزد قوام السّلطنه رفتیم. او افتاد پای قوام السّلطنه را بوسید. من که چنین حرکتی را از موسوی زاده دیدم پیش خود گفتم که اگر من پای قوام را نبوسم لااقلّ دستش را باید بوسید. از آن روز تا به حال هر وقت که من قوام را ملاقات می کنم دستش را می بوسم.»

مهدی بامداد آنگاه می نویسد:

«[وقتی] وزیر دادگستری که در رأس عدالت و قضاوت واقع شده است، چنین حرکتی کند، سایر قضات چه خواهند کرد؟ آیا با این ترتیب، عدالت و قضاوت صحیح در مملکت پیشرفت خواهد داشت؟»