نمایشگاه بزرگ صهیونیزم شناسی بخش 22.

دوشنبه 92/5/7 — azadnagar - نظر بدهید

سرباز مبتلا به سادیسم، قهرمان رژیم صهیونیستی...

یکی از مبارزانی که نهاد صهیونیسم تلاش کرده است تا او را به عنوان یک سرباز الگو معرفی کند ، فردی به نام«مئیر هارتسیون» است.  وزارت دفاع اسرائیل در کتابی با عنوان بیست سال برای استقلال که در سال 1968 منتشر و به

دانش‌آموزان مدارس اسرائیل هدیه کرد ، علاقه‌مندی خود را به معرفی این مرد و بیان سخنان او نشان داد.

هارتسیون در اوایل دهه 50 سرباز واحد 101 بود که فرماندهی آن را آریل شارون برعهده داشت. این واحد جنایت‌ها و عملیات‌های تروریستی متعددی خارج از مرزها ، از جمله در ارودگاه «بریج» در نوار غزه و تعدادی از روستاهای عربی مثل

روستای «قبیه» در کرانه باختری انجام داده بود.

در صفحات مختلفی از این کتاب و نیز در خاطراتی که هارتسیون خود در سال 1969 منتشر کرد ، به برخی مأموریت‌های او اشاره شده است. هارتسیون به بیان شور و اشتیاق خود در استفاده از چاقو برای کشتن اعراب به جای شلیک

گلوله به سمت آنان می‌پردازد و به‌گونه‌ای آن را توصیف می‌کند که حاکی از سادیسم اوست. او اظهار می‌کند با دیدن خونی که از بدن قربانیانش جاری می‌شده – به ویژه در تجربه اول – لذت می‌برده است.

هارتسیون درباره احساسات خود در این تجربه و در پاسخ به سؤال یک روزنامه‌نگار در مورد اینکه آیا از اقدامات خود دچار عذاب وجدان نشده است ؟ پاسخ می‌دهد :« عذاب وجدان ، هرگز. چرا چنین احساسی داشته باشم ؟ تو به سادگی

می‌توانی یک نفر را با شلیک گلوله به قتل برسانی. ماشه اسلحه را می‌چکانی و همه چیز تمام می‌شود. اما وقتی از چاقو استفاده می‌کنی ، موضوع کاملاً فرق می‌کند. در چنین وضعیتی شما یک مبارزه حقیقی دارید ...

  اسرائیل شاحاک در ابعاد خطرناک این موضوع می‌گوید : « آیا ملتی که مثیر هارتسیون قهرمان رسمی آن باشد ، لیاقت صفتی غیر از «نازیسم» را دارد ؟ آیا می‌توانیم نام دیگری به ملتی بدهیم که قهرمان آن عربی را با  چاقو  به قتل

می‌رساند و سپس نگاه می‌کنند که چگونه خونش روی زمین جاری می‌شود ؟ مگر هورست مئیتزل نازی نبود که از لذت بردنش هنگام چکیدن خون یهودیان از تیغه چاقویش صحبت می‌کرد».1

منبع :
1.خالد القشطی ، الجذور التاریخیه العنصریه الصهیونیه ، بیروت : الموسسه العربیه للدراسات و النشر ، 1981 ، صص 91-90.