تیغ خاطرات. خاطرات ظریف سفیر سابق ایران در سازمان ملل.

جمعه 92/5/11 — azadnagar - نظر بدهید

بخش تیغ خاطرات شامل یک سری از خاطرات سیاستمداران کهنه کار می باشد که شنیدن آنها باعث باز شدن گره های سوالات بسیاری از ما نسل جوان می شود.

اولین خاطرات را از آقای محمد جواد ظریف سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد می باشد.

هِنری کسینجر وزیر سابق امور خارجه آمریکا در تقدیم کتاب معروفش دیپلماسی به ایشان در صفحه اول کتاب می نویسد : تقدیم به دشمن قابل احترامم؛ محمد جواد ظریف.

 ایشان بیست و پنج سال در سفارت ایران در سازمان ملل متحد کار کرده و خاطرات او ما را با کامیابی ها و ناکامی های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران آشنا می سازد.

بخش اول

اگر روشمان را عوض کردیم از سر بی اعتقادی و بی غیرتی نبود، بلکه به خاطر تجربه کسب شده بود که

الان دوباره آن کارها را تکرار نکنند...

در کمیته سوم، بحث حقوق بشر به تازگی علیه ایران مطرح شده بود. بنده مسئول این کمیته شدم و آقایان سعید امامی و سیروس ناصری نیز به عنوان همراه من در جلسات شرکت می کردند.

در آن زمان اصرار داشتیم که حتی اگر کسی یک کلمه نیز راجع به جمهوری اسلامی ایران صحبت کند، ما پاسخ آن را بدهیم. در آن زمان تنها کسانی که با مقررات سازمان ملل متحد آشنایی داشتند، ما بودیم. این مقررات در واقع روش کار است، اما این کار به عقلانیت نیز نیاز دارد. در آن مقطع ما به دلیل کم تجربگی ، قسمت عقلش را لحاظ نمی کردیم.... آن زمان اروپایی ها راجع به بیست کشور صحبت می کردند و یک دقیقه نیز راجع به ایران می گفتند. ما نیز که جوان و تا حدی جویای نام بودیم، اصرار داشتیم که در پاسخ ده دقیقه صحبت کنیم. نتیجه اینکه هر روز به جای چند دقیقه سخنرانی غربی ها درباره ایران در لا به لای چندین مطلب دیگر، نیم ساعت در کمیته راجع به ایران صحبت می شد.

ما به دست خودمان بحث کمیته را به سمت ایران سوق می دادیم. در حالی که به اشتباه فکر می کردیم این کار برای دفاع از جمهوری اسلامی لازم است. این از تجربیاتی است که ما به قیمت زیادی یاد گرفتیم، اما دوستان جدید نمی خواهند باور کنند که اگر روشمان را عوض کردیم از سر بی اعتقادی و بی غیرتی نبود، بلکه به خاطر تجربه کسب شده بود که الان دوباره آن کارها را تکرار نکنند.

منبع : کتاب گفتگو با محمد جواد ظریف . ص 39،40