خاطرات دکتر ظریف. سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد

شنبه 92/5/12 — azadnagar - نظر بدهید

زمانی که ما نقاط ضعف خود را کاملا نشان می دهیم...

زمان آقای ولایتی،یک سرویس خارجی می دانست که اگر عکس یکی از سفرا را با یک خانم مونتاژ کند و بفرستد، می تواند آینده او را نابود کند. زمانی که ما نقاط ضعف خود را کاملا نشان می دهیم، آن ها نیز از آن سوء استفاده می کنند.

منبع : کتاب مصاحبه با آقای سفیر. ص86

رویارویی نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و عراق در محل نمایندگی سازمان ملل متحد در زمان جنگ چگونه بود؟

رابطه بسیار خصمانه ای داشتیم. در مقر سازمان ملل متحدآقای رجایی و آقای القیسی که سفیر عراق بود به یکدیگر ناسزا می گفتند. یکی صدام یزید کافر می گفت و دیگری مقامات کشور را ملا ولایتی و روضه خان رجایی صدا می زد. جالب اینجاست که به زبان انگلیسی و در جلسات رسمی این حرف ها را بر زبان می آوردند. البته روش رفتاری من این نبود که ناسزا بگویم. به همین خاطر آقای القیسی پس از پایان جنگ خطاب به یکی از دوستان من در یکی از سفرهای آغازین به عراق گفته بود که ما با همه شما درگیری لفظی داشتیم، اما هیچ گاه با ظریف از حد ادب خارج نشدیم.

منبع : کتاب مصاحبه با آقای سفیر. ص 87

افرادی بودند که با کت سربازی به سازمان ملل متحد می رفتند...

دیپلمات های ایران بعد از انقلاب، فن دیپلماسی را نمی دانستند و زبان انگلیسی شان خوب نبود. بنابراین تصویر خیلی کارآمدی از خود نشان نداده بودند. ظاهرشان نیز مناسب نبود. حتی خود من در روز اول با کاپشن به نمایندگی نیویرک رفتم و واقعا کت نداشتم. افرادی بودند که با کت سربازی به سازمان ملل متحد می رفتند. روز اولی (که با یقه دیپلمات) به سازمان ملل متحد رفتم، خانم موخرجی نماینده هند کنار من نشسته بود. آن خانم به من گفت امروز اولین باری است که با ظاهری مرتب به این جا آمده ای و این خیلی مهم است، زیرا اگر دیگران شما را نامرتب ببینند، دیگر به عقایدتان توجهی نمی کنند.  

منبع : کتاب مصاحبه با آقای سفیر. ص89

رفتار آمریکا پس از پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران:

زمانی که ما قطعنامه را پذیرفتیم، آمریکا می خواست برقراری آتش بس را عقب بیندازد تا بر اساس محاسبات خودش، ایران در جنگ شکست بخورد. آقای شولتز (وزیر خارجه وقت آمریکا) پس از پذیرش قطعنامه توسط ایران و بهانه جویی های عراق برای برقراری آتش بس، به دبیر کل سازمان ملل متحد گفته بود که صبر کنند تا مذاکرات هم زمان با تشکیل مجمع عمومی شروع شود؛ یعنی می خواست آتش بس را از ماه ژوئیه تا سپامبر یعنی از تیر تا آخر شهریور عقب بیندازد....

 منبع : کتاب مصاحبه با آقای سفیر. ص92