راه ناهموار

شنبه 92/6/23 — azadnagar - نظر

هر قدر از طلوع اسلام دور می شویم با اینکه طی قرون متمادی عقیده و علاقه اسلامی و عواطف شیعی در ایران رفته رفته دامنه دار تر و عمیقتر شده است، ولی این گسترش و نفوذ بیشتر در جهات آسانتر دیانت انجام شده است :

یعنی مظاهر فکری و عاطفی ایمان ( اعتقادیات و نماز و دعا و زیارت و غیره ) یا آار نفعی تقوا ( خودداری از شراب و فحشا و دزدی و نجاست و امثال آن ). متاسفانه در زمینه عمل صالح مثبت و فعالیت ( صرف نظر از انفاقها و موقوفات که حتما قابل تقدیر است ) توجه خواص و عوام فوق العاده ضعیف بوده و از سه پایه یا سه شرط اساسی سعادت یعنی سه دندانه کلید بهشت فقط دو قسمت ایمان و تقوا، اولی را به صورت نظری و عاطفی و دومی را از جنبه منفی و خودداری، اعمال کرده ایم.

شرط سوم که کار یا عمل صالح است تقریبا کنار گذاشته ایم. مانند مسافری شده ایم که قصد محلی را می کند و خود را از گرفتاریها و بند و بارهای دوران اقامت خلاص می نماید و بار می بندد ولی قدم از قدم برنداشته به راه نمی افتد.