دکتر علی شریعتی :

یکشنبه 92/7/7 — azadnagar - نظر بدهید

و می بینیم در علی ... همان علی که عمری شمشیر زده، جنگها کرده، فداکاریها نموده و جامعه ای را با قدرت و جهادش پی ریخته و به وجود آورده است ، در هنگامی که این نهضت پیروز شده ، او در میان جمع یارانش تنهاست، و بعد می بینیم که نیمه شبهای خاموش مدینه را ترک می کند و سر در حلقوم چاه می نالد.

آن همه یاران، آن همه همرزمان، آن همه نشست و برخاست با اصحاب پیغمبر هیچکدام برای علی تفاهمی بوجود نیاورده است.

در سطح هیچکدام از آنها نیست،

میخواهد دردش را بگوید،

حرفش را بزند،

گوشی نیست، دلی نیست، تجانس نیست. ...

رنج بزرگ یک انسان این است که عظمت او، شخصیت او در قالب فکرهای کوتاه، در برابر نگاه های پست و پلید و احساسِ او در روحهای بسیار آلوده و اندک تنگ قرار گیرد...

منبع : کتاب علی تنها است . ص 19