دکتر علی شریعتی :

یکشنبه 92/7/14 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

... ای کاش نمی فهمیدم، یا یک مومن سنتی خاطر جمع می ماندم و با یک کتاب دعا، تمام کلیدهای بهشت را در دست داشتم و یا یک روشنفکر متجدد می شدم و با مارکسیست بودن و اگزیستانسیالیست شدن، خود را انسان طراز نوین حس می کردم و همه مشکلات را حل شده و همه دردها را شناخته و همه حقایق را یافته می دیدم، اما چه کنم که هیچ کدام از این دو – که سر و ته یک کرباس اند – نیستم.

نه در مسجد گذارندم که رندی

نه در میخانه، کاین خمار خام است

میان مسجد و میخانه راهی است

غریبم، سائلم، آن ره کدام است؟

منبع : کتاب با مخاطبهای آشنا ص 23