برشور ولادت امام حسن (ع)

دوشنبه 92/4/24 — azadnagar - نظر بدهید

امام حسن (ع) فرمود :

سزاوارترین مردم به قرآن، کسی است که به آن عمل می کند؛ هر چند آن را حفظ نکرده باشد و دورترین مردم از قرآن، کسی است که به آن عمل نمی کند؛ هر

چند آن را بخواند.

 إرشاد القلوب دیلمی، ص79    .

امام حسن(ع) فرمود:

این قرآن در روز قیامت می آید، در حالی که راهبر است و پیش برنده؛ مردمی را که حلال خدا را حلال، و حرام خدا را حرام گرفته اند و به متشابهات قرآن،

 ایمان آورده اند، به بهشت رهنمون می شوند و مردمی را که حدود و احکام الهی را تباه کرده اند و حرام های خدا را حلال گرفته اند، به آتش می راند.

       [3] . کشف الغمة، ج1، ص537؛ موسوعة کلمات الامام الحسن7، ص364    .

امام حسن (ع) فرمود:

بین حق و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشم ببینی حق است و چه بسا که باطل زیادی را با گوش بشنوی    .

از امام حسن (ع) پرسیده شده بزرگواری چیست؟ فرمودند: احسان به قبیله و تبار و تحمل خسارت و جرم آنها    .

   (تحف العقول، ص 227)

از امام حسن (ع) معنای کرامت و بزرگ منشی را پرسیدند؟فرمودند: بخشش پیش از خواهش و اطعام در هنگام قحطی.

امام مجتبی (ع) فرمود: هیچ قومی مشورت نکرد مگر اینکه به ترقی و تکامل راه یافت.

تحف العقول، ص 236 

امام حسن (ع) فرمود: کسی که خدا را بندگی نماید، خداوند هم همه چیز را فرمانبردار او گرداند.

از هر معصوم چهل حدیث، ص 118

امام حسن (ع) : در تفسیر آیه شریفه «وقفوهم انهم مسئولون » فرموده اند: به تحقیق «روز قیامت » هیچ بنده ای قدم از قدم برنمی دارد مگر اینکه نسبت به چهار

 چیز موردبازجوئی و پرسش قرار می گیرد:

.1 از جوانی اش که در چه راهی مصرف نموده.

.2 و از عمرش که در چه کاری آنرا بکار گرفته.

.3 و از ثروتش که چگونه جمع و در چه راهی مصرف نموده.

.4 و از دوستی ما اهلبیت و خاندان پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم.

بحار، ج 44، ص 13-12 

امام حسن (ع) فرمود: نابودی مردم در سه چیز است:

.1 بزرگ نمائی 2. افزون خواهی بسیار 3. حسد و رشک بردن.

بزرگ نمائی که به وسیله آن دین نابود می گردد و به واسطه آن شیطان ملعون رانده درگاه خدا شد و حرص که به خاطر آن آدم از بهشت خارج شد، و رشک که

 سررشته همه بدی است و به واسطه آن قابیل هابیل را کشت.

از هر معصوم چهل حدیث، ص 113 

نیایش هایی از امام حسن مجتبی (ع) :

پروردگارا! کار نیک هر کس از تو منشاء گرفته و کارهای زشت هر فرد از خطا و اشتباه خود اوست، پس نیکوکار از یاری و عنایتِ تو بی نیاز نیست و آنکه

 کارِ زشت انجام داد، غیر تو فردِ دیگری را پیدا نکرده و از تحت قدرت و حکومت تو خارج نشده است.

پروردگارا! از تو می خواهم در مقابل هر کار که توانِ رویارویی با آن را ندارم، توانی به من ارزانی داری که امید آن را نداشته و فکرم بدان خطور نکرده و بر

 زبانم جاری نشده باشد و یقینی به من عطا فرمایی که مرا از حاجت خواستن از غیر تو باز دارد؛ به درستی که تو بر هر کار قادر و توانایی.