همراه حسین از مکه تا کربلا ...

یکشنبه 92/8/26 — azadnagar - نظر

منزل عذیب هجانات
امام (ع) از بیضه به عذیب کوچ کرد در حالی که حر نیز با او همراه می رفت ناگهان چهار سواره را دیدند که از کوفه می آیند سپس امام (ع) از آنان پرسید: از مردمانی که پشت سر گذاشتید چه خبر؟ محمد بن عبدالله عائذی عرض کرد: اما اشراف کوفه را رشوه های بزرگ دادند و از زندگی فریبا سرشار شدند و دلشان را به دست آورده هوای آنان را ویژه خود ساختند از این رو همگی دشمن تواند. اما بقیه مردم پس دلهایشان در هوای توست و شمشیرشان آخته بر تو خواهد بود.امام (ع) فرمود: آیا فرستاده من نزد شما آمد؟ گفتند: که بود؟ فرمود: قیس بن مسهرصیداوی. عرض کردند: آری. حصین بن تمیم او را دستگیر کرد و نزد عبیدالله فرستاد بن زیاد به او دستور داد تا به تو و پدر بزرگوارت را ناسزا گوید، ولی او. به تو و پدر بزرگوارت درود فرستاد و ابن زیاد و پدرش را لعن کرد و مردم را به یاری تو فراخواند و خبر داد که تو می آیی و ابن زیاد دستور داد تا او را از قصر به زمین افکندند.
اشک در چشمان اما حلقه زد و فروریخت. فرمود برخی به شهادت رسیدند و برخی در انتظارند و هرگز عقیده و راه خود را تبدیل نکردند.