سلسله مباحث راه ناهموار ....

دوشنبه 92/8/27 — azadnagar - نظر

به هر حال ، خواه روحانی، خواه روشنفکر منتقد و مبدع همین که به قدرت دست یافت ، انسان دیگری می شود؛ خواه مسندی سیاسی خواه قدرتی که محصول و پیامد عمل روشنفکری اوست. نباید فراموش کنیم آدمیان ساکن و راکد نیستند و همین که سوار مرکب تازه ای شوند، سوار کار تازه ای خواهند شد. روشنفکر مُبدع نیز معصوم از نقصانها و محدودیتهای بشری نیست و لذا می تواند به ورطه های مهلک اخلاقی و سیاسی درغلتند.

قصه هگل و هایدگر و نزدیکی شان با ارباب قدرت سیاسی برای ما بسی عبرت آموز است.

هایدگر در 1933 به حزب نازی پیوست و با حمایت حزب، رئیس دانشگاه فرایبورگ شد و اصل اطاعت از پیشوا را به منزله اصل مطاع برگزید و خود را نیز پیشوای دانشگاه نامید و اعلام وفاداری به حزب نازی و هیتلر کرد و کمک مالی به دانشجویان مارکسیست و یهودی را قطع کرد و در باب گرایشهای سیاسی پاره ای از دانشجویان و استادان،با نیروهای امنیتی حزب نازی همکاری کرد...