دکتر علی شریعتی :

یکشنبه 92/9/3 — azadnagar - نظر

دکتر علی شریعتی :

آدم کم کم متوجه این طور چیزها می شود، متوجه مسائل بیرون : لذت می برد از آنکه درِ خانه اش جوری است که در آن محله هیچ کس درِ خانه اش مثل آن نیست؛ پارچه ای گیرش آمده که فقط یک قواره بوده و اتفاقا هم او سرِ بزنگاه رسیده و اگر یک کمی دیر رسیده بود، دیگر از دست رفته بود .... و بعد می بینیم که این آدمی که سرافراز است ، سرش از مجموعه این گنبد وجود بیرون آمده و تا خدا سر کشیده این آدم برای کسب احتمالی یک رتبه ، یک نمره، یک زمین ، یک درجه و حتی یک خیال ، به حدی ذلیل می شود که سگ، استعداد ذلت او را ندارد؛ که در بیشرمی و بدبختی نیز انسان استعدادی ماورای همه موجودات دارد...

منبع : کتاب خود آگاهی و استحمار ص 14