یکشنبه 92/10/1 — azadnagar -
نظر بدهید
دکتر علی شریعتی :
دین توجیه کننده یعنی چه ؟
آن دین شرک همیشه کوشش اش این است که به وسیله معتقدات ماوراءالطبیعی، به وسیله اعتقاداتی به نام خدا یا خدایان، با توجیه اعتقاد به مقدسات... مردم رابباورانند که وضعی که خود و جامعه تان دارید، وضعی است که شما می باید داشته باشید، که –این- وضع شما و جامعه ، تجلی اراده خداوند است و این سرنوت و تقدیر شماست.
منبع : کتاب مذهب علیه مذهب ص 18
برچسب ها :
دکتر علی شریعتی ,
جمعه 92/6/22 — azadnagar -
نظر بدهید
دکتر علی شریعتی :
فردی، گروهی، حزبی، یا ملتی که در راه و جهت خدا از هر چیز خود بگذرد، بی هیچ گونه محاسبه های شخصی و مصلحت بازی های اجتماعی ، با اخلاص و ایمان ایثار کند و پیش برود، هر چند ابتدا ناپخته باشد، هر چند مدام بیفتد و برخیزد، هر چند گامی پیش بگذارد و گامی پس بالاخره ... امید نیل و نجات را در او کم کرده باشد چنانچه جهاد کند – یعنی تلاش و مبارزه همه جانبه بی امان مخلصانه و مومنانه تا آخرین رمق، به قدرت تکلیف، نه امید توفیق! چه این جهاد با شمشیر باشد و چه با قلم، چه با جان باشد و چه با مال، چه مقامش را انفاق کند و چه آبرویش را... در هر حال، خداوند در بطن عمل، در متن حوادث و در قلب دشواری ها ... در همه حال، همواره ، راه های دقیق تر، نزدیک تر، روشن تر و ظریف تر خود را، لحظه به لحظه، در پیش چشمش نمایان می کند...
منبع : کتاب شیعه. ص 26
برچسب ها :
دکتر علی شریعتی ,
جمعه 92/6/22 — azadnagar -
نظر بدهید
دکتر علی شریعتی :
چرا ابوذر علی، به جای آن جبهه گیری سختی که به قیمت جان خود و خانواده اش تمام شد، به گوشه مسجدها نخزید تا برای مسلمانان تحقیقات خیلی علمی بکند و مثلا بگوید : فلان آیه در فلان ساعت و ثانیه نازل شده است، فلان حرف، مخرجش، ما تحت خلق است و ...؟
چرا ابوذر چنین نکرد؟
چرا، او که بهترین کسی بود که می توانست از کرامات و معجزات پیغمبر و علی ...و ولایت آنان بر موجودات آسمانی و طعام دوزخیان و نوع شراب بهشتیان... سخن بگوید... ما می بینیم، بی ملاحظه همه چیز، در یک مجلس رسمی و عالی ترین محفل سیاسی و اسلامی جامعه، استخوان پای شتر را چنان بر فرق کعب می زند که خون جاری می شود و پشت سرش هم، هر چه به دهنش می آید، برای التیام زخمش! نثارش می کند؟...
زیرا که مساله این است که این مردکه ی یهودی ! که تا دیروز جزو روحانیون یهود بود، ولی امروز که می بیند دیگر از ملّایی یهود، چیزی نمی ماسد، همه کفار، یا مسلمان شده اند، یا ذمّی اسلام شده اند و یا نابود، و به هر حال دور، دور، اسلام است، آمده مسلمان شده و لباس روحانیت و فقه اسلامی به تن کرده و این بار بر مسند فتوای اسلام نشسته و قرآن را برای مسلمانان معنی می کند آن هم به نفع عبدالرحمن بن عوفِ سرمایه اندوز و به ضرر همه مردم استثمار شده ای که به هوای عدالت، رو به اسلام آورده اند... و این است که پیغمبر این لحن و لهجه را می ستاید که « زمین تیره در بر نگرفته و آسمان کبود سایه نیفکنده، راست سخن تر و درست لهجه تر از ابوذر»!
و بر خلاف بینش و اخلاق مذهبی ما ، « علی بزرگ – این مردِ تند بی ملاحظه گستاخ را که یک تنه بر سر شخصیت های محترم! استخوان شتر می زند و فریاد می کشد و رسوایی راه می اندازد و رعایت حرمت اشخاص بزرگ را نمی کند – با چنین تعبیر عجیب می ستاید که : « شرم و پاکی ابوذر، همچون مسیح بن مریم است » !
منبع : کتاب شیعه ص 18
برچسب ها :
دکتر علی شریعتی ,
چهارشنبه 92/6/20 — azadnagar -
نظر بدهید
دکتر علی شریعتی :
انسان تا وقتی که ناخود آگاه ، تابع جبر دیگری است، این جبر چه جامعه باشد، چه طبیعت و چه ن‍ژاد و چه هر چیز دیگری باشد، از انسانیتش ساقط است.
برچسب ها :
دکتر علی شریعتی ,
جمعه 92/6/15 — azadnagar -
نظر بدهید
دکتر علی شریعتی :
... ومن خانه نشین، قربانی مصلحت ! که هرگز از ظلم ننالیده ام و از خصم نهراسیده ام و از شکست نومید نشده ام، اما این کلمه شوم «مصلحت» دلم را سخت به درد آورده بود.
مصلحت ! این تیغ بیرحمی که همیشه حقیقت را با آن ذبح شرعی می کنند. هرگاه حقیقت از صحنه جنایت خصم پیروز بازگردد، در خیمه خیانت دوست به دست مصلحت خفه اش می سازند و سرنوشت علی گواه است...!
برچسب ها :
دکتر علی شریعتی ,
جمعه 92/6/15 — azadnagar -
نظر بدهید
دکتر علی شریعتی :
... و من که خواسته ام موذن مذهب خویش باشم و حقیقت را قربانی هیچ مصلحتی نکنم و در «نظم یکنواخت زمان» ، هم آواز همه و همساز همه نباشم، احساس کردم که «خروسی بی محل»م ، که شب و نیمه شب ، بی هنگام ، نعره بر می دارد و طلوع و غروب آفتاب خویش را فریاد می کشد.
و سنت مرسوم چند هزار ساله است که خروس بی محل نامیمون است و حلقومش را باید برید، که در ظلمت عام، صبح را فریاد بر می آورد و در نیمه شب، از طلوع خبر می دهد و در سکوت امن کویر، نعره بر می کشد و آرامش سنگین روستا را بر می شورد و خواب را برمی آشوبد و مردمی را که در آغوش شب به خواب رفته اند و فارغ و آسوده غنوده اند، بیدار می کند و....
منبع : کتاب حسین وارث آدم ص 22
برچسب ها :
دکتر علی شریعتی ,
