سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر بدهید

واکنش علی شمخانی به رفع حصر 

دبیرشورای عالی امنیت ملی در پاسخ به سئوالی درباره رفع حصر سران فتنه گفت: من آدم اقدام هستم و آدم حرف نیستم.

به گزارش مهر، دریابان علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در حاشیه مراسم ختم مادر محمدجواد ظریف در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره نظرش در مورد رفع حصر خانگی موسوی و کروبی گفت: من آدم اقدامم آدم حرف نیستم.

وی در خصوص اقدامات صورت گرفته در شورای عالی امنیت ملی نیز وعده داد به زودی نشستی با حضور خبرنگاران برگزار کند.

سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر

جنتی وزیر ارشاد با بیان اینکه دیگر ممنوع‌القلم نداریم گفت: ما اکنون کتاب را می‌بینیم و نه شخصی که آن را نوشته است .

به گزارش فارس، علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مرحومه عفت کاشانی مادر وزیر امور خارجه کشورمان، در پاسخ به سؤالی درباره ممنوع‌القلم‌ها گفت: ما دیگر ممنوع‌القلم نداریم، افراد زیادی بودند که به خاطر خودشان نمی‌شد کتابهایشان چاپ شود اما هم‌اکنون کتاب را می‌خوانیم و سپس آن را چاپ می‌کنیم. وی افزود: ما الآن هیچکس را ممنوع‌القلم نمی‌دانیم، ما کتاب را می‌بینیم و نه شخصی که آن را نوشته است.

سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر بدهید

شاید آن طرف ها - آن طرف تری باشد

هر کجا به جز این جا- شهر دیگری باشد

هر کجا بجز رویا - هر کجا بجز حسرت

زندگی نمی خواهم - مرگ به تری باشد

غرق می شوی در من - غرق می شوم در تو

قلب ما دو دریاست - کاش بندری باشد

روی بوم نقاشی -جای هیچ نقشی نیست

تا که روز اول یا - شام آخری باشد!

در به  در در این  محبس- سینه کنج زندان است

دل فرار خواهد کرد- هر کجا دردی باشد

منبع : کتاب جاده یکطرفه ص 49 

سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر

بهلول و حاکم کوفه

«می گویند[بهلول] سرزده به[قصر حاکم کوفه] وارد شد و بر مسند حاکم نشست. فراشها و نگهبانها ریختند و با چوب و کتک او را از آن مسند مبارک به زیر آوردند. در این بین حاکم در رسید و بهلول روی به او کرد که: من چند دقیقه ای بر این مسند تکیه زدم، اینهمه عذاب کشیدم؛ خدا می داند فردا از این بابت بر سر تو چه خواهند آورد؟»

سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر بدهید

درد شریعتی این بود که به رای العین می دید مکتب اسلام در برابر سایر مکتبها در جامعه ما رنگ باخته است و حامیان و حاملان و موافقانش عملاً آن را به صورت یک مکتب توانا عرضه نمی کنند، به دلیل اینکه با مسائل و یا مکاتب دیگر آشنایی کافی ندارند. او این را می دید و بهتر از دیگران هم می دید، نه تنها او دردها و مسائل و مشکلات را می دید ، که جسارت و شجاعت اظهارش را نیز داشت. هر چند که گاه در این تحلیل و بررسی هایش مثل هر اندیشمند دیگری ممکن بود راه به خطا ببرد.

اما در این میان عده ای مقدس به بهانه حفظ خلوص اندیشه دینی اندک التفاتی به پاسخگویی و توانایی مکتب ننمودند، چه ضربه هایی به دین زدند. ما به حساب آنها نمی رسیم ، برای اینکه کارشان با مقدسی بهتر جور در می آید.

بلی، آنان خیلی مقدس بودند . لب از لب بر نداشتند، نیم نگاهی به دنیای اطراف خود نکردند، پا از عصر شیخ طوسی جلوتر نگذاشتند، به هیچ فکر تازه ای، به دستاویز شبهه ناک بودن، اهمیت ندادند، باب علم و هنر و فلسفه عصر را به روی خود بستند، حتی حافظ و مولوی را هم شایسته هم نشینی خود ندیدند، لای کتاب هیچ بیگانه ای را باز نکردند و در نتیجه چیزی نداشتند و نمی دانستند که به کسی بگویند و در نگفتن هم که خطا پیش نمی آید.

ما ننشسته ایم ببینیم طالبان توانایی و طالبان خلوص چقدر خدمت کرده اند و چقدر لطمه زده اند تا از آن درس بگیریم و دست از این نفرینها و آفرینها برداریم و به جای آن به غور کافی در جمع دو عنصر نفیس نابی و توانایی همت بگماریم ....

سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر

استاد مطهری  :

احتیاجات بشر در آب و نان و جامه و خانه خلاصه نمی‏شود ، یک اسب و یا
یک کبوتر را می‏توان با سیر نگهداشتن و فراهم کردن وسیله آسایش تن ،
راضی نگهداشت . ولی برای جلب رضایت انسان ، عوامل روانی به همان‏
اندازه می‏تواند موثر باشد که عوامل جسمانی  .
حکومت‏ها ممکن است از نظر تامین حوائج مادی مردم ، یکسان عمل کنند ،
در عین حال از نظر جلب و تحصیل رضایت عمومی یکسان نتیجه نگیرند ، بدان‏
جهت که یکی حوائج روانی اجتماع را برمی‏آورد و دیگری برنمی‏آورد .
یکی از چیزهائی که رضایت عموم بدان بستگی دارد اینست که حکومت با چه‏
دیده‏ای به توده مردم و به خودش نگاه می‏کند ؟ با این چشم که آنها برده و
مملوک و خود ، مالک و صاحب اختیار است ؟ و یا با این چشم که آنها
صاحب حقند و او خود تنها وکیل و امین و
نماینده است ؟ در صورت اول هر خدمتی انجام دهد از نوع تیماری است که‏
مالک یک حیوان برای حیوان خویش ، انجام می‏دهد ، و در صورت دوم از نوع‏
خدمتی است که یک امین صالح انجام می‏دهد ، اعتراف حکومت به حقوق واقعی‏
مردم و احتراز از هر نوع عملی که مشعر بر نفی حق حاکمیت آنها باشد ، از
شرایط اولیه جلب رضا و اطمینان آنان است….
*********************
شهید مطهری؛ سیری در نهج البلاغه
صفحه 117 و 118

یکشنبه 92/10/8 — azadnagar - نظر

آیت الله هاشمی رفسنجانی :

دروغ همه جا بد است، اما اگر در یک رسانه فرآگیر پخش شود، به خاطر تأثیری که در جامعه دارد، خیلی بدتر است. غیر از این مگر انقلاب اسلامی در جذب حمایت مردمی ضعف دارد که گروهی به بهانه حمایت از ولایت فقیه خود را مجاز به دروغ و تهمت و فحّاشی می‌‌دانند؟.

در زمان مبارزه و در دوران پیروزی و تثبیت نظام همه کارهای ما با مردم بود. اگر مردم نبودند، شعارهای دهن ‌پُر‌کن ، انقلاب را از مسیر خویش منحرف می‌‌کرد. ولی دیدیم که ناپاکی‌ها در دریای مردمی کنار زده شدند. امروز هم باز هم اگر انحرافی رخ بدهد باز هم این مردم هستند که آن را کنار خواهند زد.

من از سبکی که فعلا دارد در رسانه ملی عمل می‌شود، راضی نیستم. باید خیلی حرفه‌ای‌تر از این، واقعی‌تر و مخاطب‌شناس‌تر و حقیقت‌گوتر باشد. ما نیاز به رسانه‌ای داریم که واقعاً مورد اعتماد مردم باشد و مردم حرفش را بفهمند و قبول کنند.

رسانه ملی مورد اعتماد مردم دور از دسترس نیست و قابل تأمین است. موارد مبتذلی در برنامه های ماهواره ای وجود دارد که جوان‌های مردم را به انحراف می‌کشاند و فکر نمی‌کنم برای جامعه درست باشد. اما باید به کانال‌هایی که مطلب می‌گویند، گوش داد. بالاخره این‌ها هستند و دیگران گوش می‌دهند. اگر بخواهیم جلوگیری کنیم، هم نمی‌توانیم. شما که می‌دانید الان دشمنان ما، آمریکایی‌ها و دیگران هزینه زیادی انجام می‌دهند تا فیلترشکن‌هایی درست ‌کنند که اصلاً نشود سانسور کنیم و به آنجا می‌‌رسند که جلوی سانسور را بگیرند.

اشکال بعدی که از نظر روانی پیدا می‌‌شود، این است که «الانسان حریص علی ما منع». وقتی چیزی ممنوع شود، آدم‌های کنجکاو بیشتر دنبال آنها می‌‌روند تا ببینند آن چه بود؟ از همان اول می‌گویند این کار سیاسی است. آخر هم می‌بینند ما حق داشتیم. بنابراین فکر می‌کنم مطالب را باید گوش دهیم.

یکشنبه 92/10/8 — azadnagar - نظر بدهید

مطهری: رای مخالف ولی فقیه نشان از شکستن نظر رهبری نیست

یکشنبه 92/10/8 — azadnagar - نظر بدهید

انسان هایی که افق های دور دست را می بینند، در زمانه خود تنها می مانند. نه تنها، تنها، بلکه ناسزا می شنوند و هتک می گردند. شفیعی کدکنی در یک رباعی سرنوشت انسان های فراتر از زمانه خود را به روشنی تصویر کرده است :

گه دهری و گه ملحد و کافر باشد
گه دشمن خلق و فتنه پرور باشد
باید بچشد عذاب تنهایی را
مردی که زعصر خود فراتر باشد

یکشنبه 92/10/8 — azadnagar - نظر بدهید

انصافا حتا گارسیا مارگز هم که با چیره دستی رمان ژنرال در لابیرنت را نوشته است، دشوار به نظر می رسد که در رقابت با فیلمی که با موبایلی گرفته شد، بتواند ان همه هراس، درماندگی و ویرانی را در صورت قذافی تصویر کند. برخی تعبیر سگ کشی را برای قتل قذافی به کار بردند. ماجرای اخرین پناهگاه او طنز شگفت تاریخ بود. او همیشه از مخالفان خود با عنوان موش هایی که در سوراخ خزیده اند نام می برد. او انبوه مردم را در خیابان ها در بن غازی و مصراته و... نمی دید. صدای مردم را نمی شنید  . مخالفان را به موش هایی تشبیه می کرد که در سوراخ ها پنهان شده اند. می گفت: خاک لیبی را از حضور موش ها پاک می کند. خانه به خانه، کوچه به کوچه، حتا پس کوچه ها را می گردد و موش ها را می گیرد. آخرین پناهگاه او تونل تنگ و تاریک فاضلابی در زیر یک پل بود. همانجایی که به شکل سنتی در همه جای دنیا موش ها در انجا خانه می کنند. مثل موش او را از توی همان سوراخ بیرون اوردند. طپانچه طلایش را از چنگش بیرون کشیدند. او را دواندند. لگدش زدند. توفانی از فریاد بر سرش فرود آوردند. و ضجه هایش را که مدام می گفت: مرا نکشید. نکشید. حرام است، تیراندازی نکنید، نشنیدند و او را کشتند. او که ماهی یک میلیون دلار هزینه طراحی لباسش بود. او که پسرش سیف الاسلام در یک محفل خصوصی به خواننده ای که برایشان کمتر از ساعتی اواز خوانده بود، یک میلیون دلار داده بود. با لباس پاره پوره و صورتی زخم خورده و تنی خسته و در هم شکسته- در آستانه هفتاد سالگی- به پایان رسید. نمی دانیم در آن واپسین دم ها و نگاه ها در ذهن توفان زده قذافی چه گذشته است. ایا به یاد آورده است که فقط در یک روز ماموران او در زندان بنغازی هزار و دویست زندانی را با دست های بسته دار زدند؟ آیا به یاد آورده است که هزاران نفر در دوران 42 ساله حکومت او گم شدند و چشم ها همچنان در انتظار ماند و مانده است؟