وصیتنامه....

دوشنبه 92/7/15 — azadnagar - نظر

وصیتنامه

یادتان باشد اگر مُردم ، عزاداری کنید

بر سر صورت بکوبید و خود آزاری کنید

آبروها برده اید از من در ایامِ حیات

لااقل حالا که مُردم ، آبروداری کنید

من که می دانم در آنجاتان عروسیها به پاست

لااقل در مجلسِ ختمم کمی زاری کنید

می کنم تقدیمتان متنِ وصیتنامه را

تا پس از اجراش احساسِ سبُکباری کنید:

اول این که در شبِ هفت و چهل ،هنگامِ شب

باید از آوردنِ اولاد خودداری کنید

 شامِ ختمِ دوستانم هیچ تعریفی نداشت

ران و سینه ی مرغِ ما را خوب سوخاری کنید

وای اگر گردو نباشد لای خرماهای من

فکرِ خرما و خطیب و مسجد و قاری کنید

ثانیا  مشکی بپوشید و چهل شب ریش را

تا به زانو هم اگر آمد ، پرستاری کنید

از وصالِ تیغ و صورت ما معذب می شویم

فوقِ فوقش ریش راریش را یک ذره ستاری کنید

ثالثا حج و نماز و روزه ی سی سال را

باید از شیخی برای من خریداری کنید

رابعا یک عده بازاری طلبکارِ من اند

باید از بازاریان اعلامِ بیزاری کنید

البته اول بپردازید اقساطِ مرا

بعد از آن اعلامِ  بیزاری ز بازاری کنید

خامسا از شعرهای من کسی حظی نبرد

مردمِ کج ذوق را در فهمِ آن یاری کنید

یک دگر را از چه رو جِر می دهید؟ ای دوستان!

بر سر نعشم نباید نابهنجاری کنید

من به کل مردمِ ایران تعلق داشتم

پس برایم چاله ای مرغوب حفاری کنید

بوی گندِ لاشه ام پیچیده در گوشِ فلک

شاعرم، برگِ چغندر نیستم، کاری کنید

شست و شوی مُرده آن هم پیشِ چشمِ دیگران؟

وای اگر با نعشِ من این گونه رفتاری کنید

من نمی خواهم خیابانی به نامِ من کنید

نامِ ما را روی سنگِ قبر حجاری کنید

اعتقاد کاملی دارم به زن، اما شما

نشنوم با همسرم یک لحظه غمخواری کنید

مثل سگ می ترسم از کنکورِ تشریحیِ مرگ

ای نکیر و منکرِ شبکار ! عیاری کنید

مرگ در راه است ، ای دختر _ پسر های جوان !

قبل هر تماسی صیغه ای جاری کنید

با زبانِ خون چکانِ داس عزرائیل گفت:

روح را برای برای مرگ پرواری کنید

منبع : کتاب یک بغل کاکتوس صفحه : 241