چهارشنبه 92/10/18 — azadnagar -
نظر بدهید
توهین و تهمت به کسانی که جایگاهی در قلوب مردم یک سرزمین یا پیروان یک آیین الهی دارند، شیوه همیشگی کسانی است که پایه‌های قدرت خویش را بر تارهای عنکبوتی بنا نهاده‌اند و شگفتا در تاریخ بسیار دیدیم و شنیدیم که حاکمان ناحق بسیاری، برای بقای خویش به این شیوه نخ‌نما تمسّک جستند و هر بار نیز آفتاب حقیقت از پس ابر توهین و تهمت بردمید و اساس شب‌پرستان را درنوردید، اما اذناب جور به این میراث اجدادی خویش پایبندند
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
چهارشنبه 92/10/18 — azadnagar -
نظر
روزنامه توقیف، مدیر مسئول پای میز محاکمه، نویسنده در زندان ...
دیگر چه می خواهید ؟؟!!
بخشی از سخنان وزیر ارشاد در پاسخ به سوال رسایی :
- درباره روزنامه بهار ، وظیفه قانونی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این بود که پرونده را به هیأت نظارت بر مطبوعات ارسال کند که این کار را انجام داد و هیأت نیز رأی به توقیف "بهار" داد.بنده برای این موضوع اظهار تاسف کردم که نباید به سمت توقیف روزنامه‌ها رفت. چون راه‌های دیگری همچون تذکر شفاهی، کتبی و ارجاع به دادگاه و در نهایت توقیف و لغو پروانه وجود دارد. هنر این نیست که بلافاصله روزنامه‌ای را توقیف کنیم بلکه باید تا آنجایی که می‌توان موارد دیگر را اعمال کرد. »
حال ، هر گرایش سیاسی که دارید کنار بگذارید و تنها با وجدان و انصاف خود به سوال و جواب ها بنگرید.
عکسی پخش می کنند که زنی در حال تک خوانی است و می گویند وزارت ارشاد به او مجوز داده ولی کاشف به عمل می آید که عکس در خارج از کشور گرفته شده است.
از وزیر ارشاد درباره تک خوانی زنان سوال می کنند و او ، نظرات مراجع تقلید در این باره را بیان می کند.
بعد می گویند تو چرا از توقیف یک روزنامه ابراز تأسف کردی؟
واقعاً انتظار داشتند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیاید و از این که در کشور یک روزنامه توقیف شده ، ابراز خوشحالی و مسرت کند؟ وظیفه قانونی وزیر این بوده که پرونده را به هیأت نظارت بفرستد که فرستاد و اتفاقاً نشریه هم توقیف شده است. وزیر هم در کنار عمل به این وظیفه قانونی ، نظر شخصی اش را گفته است که اتفاقاً بسیار هم متین بوده است.
سوال اینجاست که مجلس باید عملکرد وزیر را با قانون تطابق دهد و در صورت عدم تطابق برخورد نماید یا این که به فکر افراد هم کار دارند؟ مگر در اینجا وزیر به وظیفه قانونی اش به طور کامل عمل نکرده است؟
واقع مطلب این است که جریانی در مجلس است که به "بهانه" نظارت ، رسماً وارد فاز لجاجت شده است.
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
چهارشنبه 92/10/18 — azadnagar -
نظر بدهید
روزنامه توقیف، مدیر مسئول پای میز محاکمه، نویسنده در زندان ...
دیگر چه می خواهید ؟؟!!
بخشی از سخنان وزیر ارشاد در پاسخ به سوال رسایی :
- درباره روزنامه بهار ، وظیفه قانونی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این بود که پرونده را به هیأت نظارت بر مطبوعات ارسال کند که این کار را انجام داد و هیأت نیز رأی به توقیف "بهار" داد.بنده برای این موضوع اظهار تاسف کردم که نباید به سمت توقیف روزنامه‌ها رفت. چون راه‌های دیگری همچون تذکر شفاهی، کتبی و ارجاع به دادگاه و در نهایت توقیف و لغو پروانه وجود دارد. هنر این نیست که بلافاصله روزنامه‌ای را توقیف کنیم بلکه باید تا آنجایی که می‌توان موارد دیگر را اعمال کرد. »
حال ، هر گرایش سیاسی که دارید کنار بگذارید و تنها با وجدان و انصاف خود به سوال و جواب ها بنگرید.
عکسی پخش می کنند که زنی در حال تک خوانی است و می گویند وزارت ارشاد به او مجوز داده ولی کاشف به عمل می آید که عکس در خارج از کشور گرفته شده است.
از وزیر ارشاد درباره تک خوانی زنان سوال می کنند و او ، نظرات مراجع تقلید در این باره را بیان می کند.
بعد می گویند تو چرا از توقیف یک روزنامه ابراز تأسف کردی؟
واقعاً انتظار داشتند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیاید و از این که در کشور یک روزنامه توقیف شده ، ابراز خوشحالی و مسرت کند؟ وظیفه قانونی وزیر این بوده که پرونده را به هیأت نظارت بفرستد که فرستاد و اتفاقاً نشریه هم توقیف شده است. وزیر هم در کنار عمل به این وظیفه قانونی ، نظر شخصی اش را گفته است که اتفاقاً بسیار هم متین بوده است.
سوال اینجاست که مجلس باید عملکرد وزیر را با قانون تطابق دهد و در صورت عدم تطابق برخورد نماید یا این که به فکر افراد هم کار دارند؟ مگر در اینجا وزیر به وظیفه قانونی اش به طور کامل عمل نکرده است؟
واقع مطلب این است که جریانی در مجلس است که به "بهانه" نظارت ، رسماً وارد فاز لجاجت شده است.
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
چهارشنبه 92/10/18 — azadnagar -
نظر بدهید
لاریجانی گفت:
نکته دیگری که باید عرض کنم در واقع سخنرانی همکار گرامی آقای مطهری است که موجب بحث هایی در کشور شده است. فارغ از محتوای مباحث مطرح شده توسط آقای مطهری که قابل نقد است، این حد اظهارنظر از سوی نمایندگان وجهی برای اعلام جرم توسط دادستان محترم ندارد..... اقتضا دارد که دادستان محترم از تفسیر محدود قانون پرهیز نماید و قطعا مقصود من توسع بلا وجه در تفسیر قانون نیز نمی باشد بلکه مراد مر قانون است با نگاه خوشبینانه و آزادی بیان و این رویکرد برای وجهه نظام و آینده آن قطعا بهتر و نافع تر است.
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
دوشنبه 92/10/16 — azadnagar -
نظر
نماینده در بیان واقعیات باید جسارت داشته باشد
محمدرضا تابش که از سخنان باهنر در صحن علنی مجلس قانع نشده بود در گفت‌وگو با «اعتماد» می‌گوید: قانون اساسی و همچنین آیین‌نامه داخلی نمایندگان را در اظهارنظر آزاد گذاشته است تا آنان جسارت بیان واقعیات، دغدغه‌های مردمی و مفاسد به وجود آمده در دستگاههای دولتی و غیردولتی را داشته باشند و زمینه اصلاح این ناهنجاری را فراهم کنند. اگر ما این حق را برای نماینده قائل نشویم چه فرقی بین نماینده و مردم عادی در مخالفت با مشکلات و مفاسد وجود دارد. پس قانون ما در این زمینه عبث خواهد بود اگر نخواهیم به آن توجهی داشته باشد ….
پزشکیان: نطق مطهری اگر علیه هاشمی یا خاتمی بود اشکالی نداشت
علاوه بر او، مسعود پزشکیان، عضو کمیسیون بهداشت و وزیر دولت اصلاحات در دفاع از نطق انتقادی علی مطهری، به «اعتماد» می‌گوید: خیلی جالب است که هیات رییسه مجلس و دستگاه حقوقی اینچنین رفتارهایی از خود نشان می‌دهند چراکه اگر همین نطق آقای مطهری چند مرتبه تند‌تر و توهین‌آمیز‌تر علیه یک فرد دیگری همچون آقایان خاتمی یا هاشمی می‌شد مجلس سکوت می‌کرد و هیچ نمی‌گفت ولی حالا هیات رییسه مجلس حرف از آبروریزی و حیثیت می‌زند و فریاد «وا اسفا» و «الاسلام، الاسلام» می‌زند. او در ادامه می‌گوید: اگر نطق آقای مطهری خلاف قانون و توهین‌آمیز است، پس چنین نطق‌هایی که طی چهار سال اخیر علیه سایر مسوولان رده بالای کشور اعم از گذشتگان و کنونی زده می‌شد چرا اشکالی نداشت. ….
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
یکشنبه 92/10/15 — azadnagar -
نظر
آیتالله هاشمی رفسنجانی با گروه پارلمانی کمیسیون سیاست خارجی مجلس سنای ایتالیا دیدار و گفتگو کرد...
آیتالله هاشمی رفسنجانی : آمریکا نمی‌تواند ادعا کند که جغرافیایش را از گزند تروریست‌ها دور کرده، چون جنازه‌های سربازان آمریکایی که به خانواده‌هایشان تحویل می‌شود، محصول بذری است که دولت‌های تندروی آمریکا در عراق و افغانستان کاشتند .
ایشان با انتقاد از عملکرد آمریکا و کشورهای غربی در مسایل منطقه‌ای، گفت: بحران در منطقه به نفع هیچ کشوری نیست و مطمئن باشید با دخالت‌های نظامی حل نمی‌شود و اگر به ظاهر حل شود، آتش زیر خاکستر است.
رئیس کمیسیون سیاست خارجی سنای ایتالیا دربارة نتایج مذاکرات ژنو گفت: ما مورد انتقادیم که درها را به سوی ایران گشوده‌ایم و شما را هم در داخل نقد می‌کنند که درها را به سوی غربی‌ها باز کرده‌اید که ضمن احترام به همه دیدگاهها، باید مواظب باشیم تا تندروها با فشارهای سیاسی، دریچه‌های گشوده شده را نبندند.
وی با اشاره به وجود شخصیت‌های عقلانی در رأس تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های مسایل هسته‌ای ایران، گفت: تاریخ دربارة این برهه قضاوت خواهد کرد که چگونه عقلای قوم با هم نشستند و فضایی را که دیگران برای جنگ آماده کرده بودند، به سوی صلح و آرامش بردند.
آقای کازینی در خصوص ویژگیهای سیاسی آیتالله هاشمی‌رفسنجانی در نگاه جهانیان گفت: دنیا به صحت گفتار جنابعالی در تمام 35 سال اخیر احترام می‌گذارد و می‌داند با اندیشه‌های انسانی به فکر روابط توأم با احترام ایران و همه کشورها بودید.
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
یکشنبه 92/10/15 — azadnagar -
نظر بدهید
آیا مطهری به اوین می رود ؟!!
به گزارش مجله مهر، در اصل 86 قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است: «نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهار نظر و رأی خود کاملاً آزادند و نمی‌توان آنها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کردهاند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود دادهاند تعقیب یا توقیف کرد».
نماینده ای که از مجلس به اوین رفت
حسین لقمانیان رئیس شاخه همدان جبهه مشارکت و نماینده این شهر در مجلس ششم بود . او ششم آذرماه سال 79 در نطقی از عدل و سیاست سخن گفته و سپس به سراغ قوه قضائیه می رود و با اشاره به دستگیری برخی ملی مذهبی ها در آن مقطع می گوید : «کارد دادگاه مطبوعات گلوی آزادی بیان مطبوعات و افراد را بریده است و ساحت مجلس قانون گذاری را در تیررس تهدید نهاده است، نهاد قضایی که باید افق امید برای دادگری و بالندگی دیگر ارگان های دولتی و بستر حق و قانون باشد و روح آزادگی و دموکراسی در مردم و خدمتگزاران مردم بدمد، ابزار قانون شکنی و حق کشی و شبح ترس و ناامیدی گشته است». دستگاه قضا علیه این نطق اعلام جرم کرد. حسین لقمانیان از مجلس به اوین رفت و دعوای رئیس وقت مجلس حجت الاسلام کروبی با آیت الله هاشمی شاهروردی رئیس وقت قوه قضائیه بالا گرفت. رئیس قوه مقننه، مجلس را ترک می کند و به خانه می رود تا نماینده اش آزاد شود که سرانجام با عفورهبری موضوع خاتمه می یابد.
بخش هایی از پاسخ علی مطهری به دادستان تهران
در خصوص بیانیه دادستان تهران چند نکته قابل ذکر است:
در خصوص زندانیان سیاسی سال 88 نیز در نطق من صرفا به سختگیرانه بودن احکام آنها اشاره شده و از رئیس قوه قضائیه خواسته شده است که در این باره به مردم توضیح بدهد، این هم به هیچ وجه مصداق نشر اکاذیب نیست و حد اکثر این است که رئیس قوه برای مردم استدلال کند که این احکام عادلانه است.
اینها انتقاد است و انتقاد یا وارد است یا وارد نیست، این طور نیست که انتقاد اگر از نظر انتقاد شونده وارد نباشد نشر اکاذیب یا توهین و یا افتراست. در غیر این صورت انتقاد معنی و مصداق پیدا نمی کند.
ماینده مجلس حق دارد درباره همه امور کشور اظهارنظر کند، از این اعلام جرم‌ها بوی استبداد به مشام می‌رسد، بهتر بود رئیس قوه قضائیه با تحمل انتقاد و سپس پاسخ گویی، احترام مجلس را حفظ می کرد.
3.درباره ورود قوه قضائیه به حوزه مطبوعات، روشن است که اگر شاکی خصوصی در کار باشد این قوه موظف به رسیدگی است اما این که دائم به عنوان مدعی العموم وارد حوزه کاری هیئت نظارت بر مطبوعات شود و قبل از بررسی در هیئت، دست به توقیف و لغو امتیاز نشریات بزند، روشن است که علاوه بر مخدوش کردن آزادی بیان، فلسفه وجود هیئت نظارت بر مطبوعات را زیر سوال می برد و قطعا نظر قانون گذار چنین چیزی نبوده است.
4.بیانیه القا می کند که اعلام جرم دادستان تهران بدون اطلاع آقای صادق لاریجانی انجام شده است، این سخن می‌تواند یک شوخی جهت ادخال سرور در قلب مومنین در ایام آغازین ماه ربیع الاول تلقی شود، ما همچنان در انتظار توضیح رئیس قوه قضائیه برای مردم در باره عادلانه بودن احکام زندانیان سیاسی سال 88 و نیز حصر خانگی طولانی مدت آقایان موسوی و کروبی بدون محاکمه هستیم.
5.رسانه ای کردن اعلام جرم علیه اینجانب توسط قوه قضائیه قبل از اعلام به خود این بنده و پیش از اثبات جرم، علاوه بر این که یک عمل مجرمانه است، نشان می دهد که این قوه دنبال تبلیغات و ایجاد رعب برای سایر منتقدان است و الا مسیر قانونی را از طریق هیئت رئیسه مجلس طی می کرد.
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
یکشنبه 92/10/15 — azadnagar -
نظر بدهید
|
نامه سرگشاده زیبا کلام خطاب به حضرت آیتالله مکارم شیرازی
|
|
باسمه تعالی
محضر زعیم عالیقدر، حضرت آیت الَلّه مکارم شیرازی، مرجع والاتبار تشیع
باسلام و احترام،
اخیراً تذکری از آن مقام ارجمند در مطبوعات منعکس شده‌است مبنی بر مخالفت با مجاز کردن «فیس‌بوک» که از سوی وزیر محترم ارشاد، آقای علی جنتی، ابراز شده‌بود. در صورت امکان می‌خواستم از جنابعالی استفتاء نمایم که حرمت یا جایز ندانستن فیس‌بوک براساس کدام ادلّه، استنباط شرعی، فقهی و یا حقوقی است. اگر اشکال به واسطه بیم سوءاستفاده‌هایی همچون درج صور قبیحه یا مطالبی خلاف عفت عمومی است که، بالتّبع، عکاسی و سینما را هم باید جایز ندانست. البته حضرت آیتالله محسنی اژه‌ای، دادستان والامقام کل کشور، مواردی همچون «انتقال اطلاعات به بیگانگان» را هم حجتی بر جایز ندانستن فیس‌بوک اعلام فرموده‌اند ــ اگرچه که بنده نمی‌دانم کدام اطلاعات را کاربران از طریق فیس‌بوک می‌توانند به دشمن انتقال دهند که از طرق دیگر نمی‌توانند.)
از آنجا که جدای از میلیون‌ها شهروند عادی، کسر رو به ازدیادی از مسئولین محترم نظام هم وارد این شبکه اجتماعی شده‌اند، استدعا دارم محض تنویر اذهان عمومی ادلّه شرعی حرمت فیس‌بوک را روشن بفرمایید.
ایام به کام باد
صادق زیباکلام
13آذر1392
|
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
جمعه 92/10/13 — azadnagar -
نظر
علی مطهری ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی خاصی دارد که وی را از بقیه نمایندگان مجلس متمایز می سازد. شیوه کنش علی مطهری چه در زمان دولت «عدالت محور» و چه در زمان دولت «اعتدال گرا» شایسته توجه ویژه بوده و هست. به این معنا که مهمترین ویژگی وی شجاعتش در بیان حقیقت است، حال فرقی نمی کند این حقیقت عشق ناکام دوران جوانی اش باشد یا مسئله حصر میرحسین موسوی و کروبی. مطهری آنگاه که بسیاری مبتلا به سکوت یا خودسانسوری هستند بدون هیچ واهمه ای نظر خود را، همانگونه که در قانون اساسی اشاره شده، درباره «تمام مسائل داخلی و خارجی کشور» بیان می کند.
شهامت او از آن رو قابل ستایش است که به چیزی فراتر از منافع شخصی خود می اندیشد. چرا که به عنوان یک نماینده می داند نه خشنودی اصحاب قدرت که اعتماد مردم پشتوانه و اتکای یک مرد سیاسی است. او کلیشه های رایج درباره اصلاح طلبی و اصولگرایی را شکسته است. آنجا که اصولگرایان سکوت می کنند او اعتراض می کند و آنجا که «بی مورد» اعتراض می کنند او سکوت می کند.
او منتقدی بی باک است که بدون هیچ تعارفی (در نطق پیش از دستور خود) زبان به انتقاد از رئیس قوه قضائیه می‌گشاید: «بهتر است رئیس محترم قوه قضائیه به جای شعار دادن در باره فتنه، به حل آن بپردازد و حل آن مستلزم وجود یک قوه قضائیه مستقل است نه قوه ای که از این نهاد و آن دفتر و از دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی تاثیر بپذیرد... قوه قضائیه مستقل قوه ای است که بتواند همه مقامات کشور را بدون استثنا در موارد لازم به دادگاه بکشاند و حکم عادلانه صادر کند. این در حالی است که قوه قضائیه ما پس از گذشت بیش از چهار سال هنوز نتوانسته است تکلیف معاون اول رئیس جمهور سابق را در پرونده بیمه ایران مشخص کند.» و اینگونه، در جایی که بسیاری از قانونگذاران خود را نماینده یک طیف یا جریان خاص می دانند، مطهری در قامت «نماینده تمام ملت» ظاهر و اصل 84 قانون اساسی را به رخ نمایندگان می کشد که «هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر کند.»
در زمانی که نمایندگان مجلس به دنبال ساختن یک قدیس از احمدی نژاد بودند و در مجلس برای سرکشیدن ته مانده آب لیوان او دعوا بود علی مطهری (به همراه احمد توکلی) از بانیان استیضاح وزیر وقت کشور (مرحوم کردان) شد و آنجا که مجلس در برابر تخلفات محرز احمدی نژاد کاملا منفعل شده بود او یک تنه طرح سئوال از رئیس جمهور را پیگیری کرد تا سرانجام موفق شد با جمع آوری حدنصاب امضاء طرح را به صحن مجلس برده و احمدی نژاد را برای پاسخ گویی به بهارستان بکشاند.
وقتی اصولگرایان به دلیل آنچه «مواضع عجیب و غریب درباره سران فتنه» خواندند مطهری را در جریان رقابتهای انتخاباتی مجلس نهم به «جبهه متحد اصولگرایان» راه ندادند، و در شرایطی که در بدو امر شورای نگهبان رد صلاحیتش کرده بود، او از پا ننشست و همراه با علی عباسپور وحمیدرضا کاتوزیان ائتلاف «صدای ملت» را تشکیل و موفق شد با اعتمادی که، به واسطه شجاعتش در مجلس هشتم، در میان مردم کسب کرده بود وارد مجلس نهم شود.
و آن زمان که وارد مجلس نهم شد هم دست از اعتراض و انتقاد برنداشت. وی از معدود نمایندگانی بود که در آستانه روز دانشجو به میان دانشجویان رفت و صراحتاً نظر خود را نسبت به شرایط فعلی کشور مطرح کرد:«حق اعتراض در یک کشور نقطه قوت است و این موضوع باید بررسی شود که چرا حق اعتراض در کشور وجود ندارد و هر حرکتی در خیابان ها با دستگیری همراه می شود.» (سخنرانی مطهری در دانشگاه تبریز. آذرماه 1392)
وقتی وارد مجلس نهم شد مثل خیلی از نماینده ها درباره آنچه در فرایند انتخابات دیده بود سکوت نکرد و صراحتاً از دخالت نظامیان در فرایند انتخابات انتقاد و آن را «آفتی برای انقلاب و کشور» خواند و تازه آنگاه بود که بدنبال مطهری برخی مدعیان اصلاح طلبی نیزنسبت به این رویه لب به اعتراض گشودند.
وقتی در سال 91 نمایندگانی چون حداد عادل به بهانه شرایط اضطراری کشور ایستادگی در برابر قانون شکنی های فرقه انحرافی و احمدی نژاد را مخالف ولایتمداری نمایندگان اصولگرا تلقی کرده و خواهان سکوت بودند مطهری به میدان آمد و خطاب به حداد عادل نامه سرگشاده نوشت که «من از جناب آقای حداد خواهش می‌کنم که تلاش نکنند روحیه مسالمت‌جو و ملاحظه‌کار خودشان را به نام ولایتمداری بر مجلس تحمیل کنند. از ایشان سوال می‌کنم، فرضا قبول کردیم که چند ماه گذشته و آینده در شرایط ویژه بوده و خواهیم بود، شما قبل از آن، یعنی در بیش از 12 سال دوره نمایندگی‌تان چند اقدام نظارتی انجام داده‌اید؟ پس این روش حضرتعالی از روحیه شما ناشی می‌شود و ربطی به ولایتمداری ندارد.»
اکنون که دولت احمدی نژاد بر سر کار نیست و فسادهای میلیارد دلاری نزدیکان دولت یکی یکی از پرده برون می افتد، همگان می فهمند که نظارت و فشار بر دولت دهم برای پاسخ گویی (که مطهری در این زمینه جد و جهد بسیار کرد) تا چه میزان می توانست از حجم این فساد و آسیبها کم کند و تا چه حد رویکرد انفعالی برخی از نمایندگان باعث تشدید آلودگی اقتصادی و سیاسی در کشور شد.
مطهری تنها کلیشه های اصولگرایی را نشکسته، بلکه در خیلی از امور حتی اصلاح طلبان را نیز خجالت زده خود کرده است. در جایی که اصلاح طلبانی چون محمدرضا خاتمی رسما اعلام کردند از «طلب سال 88 گذشتیم» او از لزوم محاکمه علنی احمدی نژاد به دلیل نقشش در حوادث پس از آن انتخابات سخن می گوید و حصر بدون محاکمه نامزدهای معترض را «غیر قانونی و غیر شرعی» می خواند و علناً رسانه ملی را به تشدید بحران در سالهای 88 و 89 متهم می کند و بر نقش منفی ضرغامی در این زمینه انگشت می گذارد.
در جایی که اصلاح طلبان نسبت به نظارت دستگاههای اطلاعاتی بر خصوصی ترین زوایای زندگی شان سکوت کرده بودند مطهری کارگزاری دستگاه شنود توسط برخی عناصر را علنی نمود و آن را«افتضاح» خواند و اینچنین وزارت اطلاعات را خطاب قرار داد: «وزارتی که ریگی را در آسمان گرفت افراد شنودگذار در دفتر مرا دستگیر کند.»
او تنها کسی بود که به صورت مکتوب نسبت به رد صلاحیت هاشمی در اردیبهشت 1392 اعتراض کرد و در نامه ای به رهبر انقلاب خواستار صدور حکم حکومتی برای تایید صلاحیت ایشان شد و به رویه شورای نگهبان در این زمینه اعتراض کرد:«به عرض می رساند این رد صلاحیت که با دو دلیل ناموجه ناتوانی جسمی و نقش داشتن در فتنه سال 88 انجام شده است آسیب جدی به انتخابات آینده وارد خواهد کرد و حماسه سیاسی مورد نظر جناب عالی را محقق نخواهد ساخت.حدس قوی دارم که اگر امام خمینی هم، به فرض حیات، با نام مستعار در انتخابات شرکت می کردند صلاحیت شان رد می شد چون ایشان هم گاهی انتقاداتی داشتند.»
در فضایی که برخی «اعتدال» را مترادف مماشات و سکوت و یا حداکثر ایجاد تلفیقی پر تناقض از گفتمانهای اصولگرایی و اصلاح طلبی تعریف کرده اند، ترجمان این واژه برای علی مطهری شجاعت در بیان واقعیت است. او به خوبی می داند آنچه اکنون نیازمند آنیم گشودن فضای نقد است، در فضایی که بسیاری از همقطارانش به توهم توطئه گرفتارند او برخلاف جریان آب شنا می کند و خواهان کنار زدن نگاه امنیتی نسبت به رسانه هاست و از اعاده حق شهروندان برای اعتراض، طبق اصل 27 قانون اساسی، دفاع می کند. او می داند بخشهای بیمار نظام و جامعه نیاز به عمل جراحی دارند، نه اینکه با تلفیق بخشهای بیمار و سالم به تعادلی میان این دو برسیم و نام آن را میانه روی و اعتدال بگذاریم.
او با وجود شجاعت و صراحت در آزادی بیان اما همزمان ابایی از آشکار نمودن عقاید سنت گرایانه و محافظه کارانه خود در زمینه های فرهنگی و سیاست خارجی ندارد: «ما حرف های زیادی با دنیا داریم درباره نظام خانوادگی، نظام جزایی، حقوق بشر، سبک زندگی و غیره، ابلاغ این پیام ها نیازمند ارتباط با دنیا و شرکت فعالتر در مجامع جهانی است.» مطهری بارها از تریبون مجلس به وزرای کشور احمدی نژاد و روحانی درباره مسئله حجاب و عفاف هشدار داده است. او سفر اخیر هیئت پارلمانی اروپا و دیدارشان با نسرین ستوده و جعفر پناهی را «نوعی تحقیر ملت ایران» و به قول لاریجانی «دزدانه» می خواند. مطهری همچنین طی نامه ای در سال 1390 از سخنان «روشنفکرانه» احمدی نژاد و مشایی در خصوص نوروز انتقاد و دولت دهم را متهم به اتخاذ رویکرد فرهنگی«لیبرالی» می کند.
و اما واپسین و مهمترین پرسش آن است که پدیده ای به نام علی مطهری ما را به کجا خواهد برد؟ آیا او یک تنه می تواند به رخسار رنگ پریده قوه مقننه جانی دوباره بخشد؟ آیا شجاعت او می تواند چیزی از صفرهای بیشمار ارقام اختلاسها کم کند؟ آیا او رویکرد امنیتی نسبت به رسانه و فرهنگ را خواهد زدود؟ آیا راه حل او برای رفع حصر گشایشی در این مسئله ایجاد خواهد کرد؟
هر چند رهاورد شجاعت و حقیقت گویی (و البته بزرگترین سرمایه یک سیاستمدار) جلب اعتماد افکار عمومی است اما بعید است در شرایط پیچیده فعلی یک فرد بدون اتکا به یک سازمان یا حزب و یا حتی رسانه قدرتمند بتواند کار خاصی از پیش ببرد. نباید فراموش کرد که کنش سیاسی بدون کار تشکیلاتی و سازمانی نه نتیجه بخش است و نه می تواند تداوم یابد.
متاسفانه علیرغم تغییر دولت و در شرایطی که بیش از دویست حزب در وزارت کشور ثبت و دارای پروانه فعالیت می باشند عملا هیچ نشانی از فعالیت این تشکلها در سطح جامعه مشاهده نمی شود. حداکثر چیزی که از این خیل سیاهی لشکر قابل مشاهده است ائتلافها و اتحادهای موقتی و زودگذر در روزهای منتهی به انتخابات است و سپس این احزاب تا رقابتهای آتی به خواب زمستانی می روند. از همین روست که مشارکت سیاسی جامعه هنوز توده ایست و ارتباط ارگانیک و همبسته ای میان انتخاب شوندگان و انتخاب کنندگان، بویژه پس از پیروزی در انتخابات، وجود ندارد.
حتی مطهری هم در این زمینه بسیار ضعیف عمل کرده و نخواسته برخلاف جریان غالب شنا کند. او مایل نیست راه جدیدی را که در میان اصولگرایان گشوده از طریق سازماندهی حزبی تثبیت و نهادمند کند و بیشتر ترجیح می دهد در همان زمین بازی اصولگرایان، منتها با رویکردی انتقادی تر، بازی کند. او بیشتر مایل است همان پیراهن شماره 11 را بر تن داشته باشد تا اینکه خودش تیم جدید و تازه نفسی تشکیل دهد.
مطهری حتی در مورد تشکیل فراکسیون «صدای ملت» هم در مجلس مردد است (به دلیل آنچه امکان تداخل و آسیب به فراکسیون رهروان ولایت خوانده است) و هنوز تصمیمی برای تشکیل حزب ندارد. در این شرایط احتمالاً دادستانی پای او را به دادگاه خواهد کشاند تا امیدها نسبت به تایید صلاحیت ایشان در دور بعدی انتخابات مجلس کمترو کمتر شود. شجاعت مطهری چیزی را عوض نخواهد کرد اما نشان می دهد که روح او هنوز زنده است.نویسنده قاسم توکلی
برچسب ها :
تا حدودی سیاسی ,
