شنبه 92/7/13 — azadnagar - نظر

دکتر علی شریعتی :

.... نیروی انقلاب ساز و خلاق و معجزه آسای عشق که در ادبیات باستانی ما، کوه بیستون را سوراخ می کرد و مسیر رودی عظیم را تغییر می داد و جریان را تسخیر می کرد، در ادبیات ما به صورت گدایی و ایجاد رقت و استرحام و ذلت و چاپلوسی و ناله از دست ظلم رقیب و شکوه از جور معشوق و شبها تا صبح مثل یک لش به پشت خوابیدن و در موج اشک ، ستاره شمردن در آمده، تنها راهی که برای نیل به وصال می اندیشد اینکه بر سر راهش بنشیند و از بس گریه کند که سم اسب معشوق در گل فرو رود و عاشق فرصتی پیدا کند که نقش خر معشوق را بازی کند ... و یا خیلی که گستاخی به خرج می دهد از خدا بخواهد که معشوق را عاشق کند و به او یک یار سنگدل جفا پیشه عاشق کُشش عنایت فرماید تا آن وقت بفهمد که این مظلوم مفلوک عاجز محروم از دست هرزه گی ها و رقیب نوازیها و فساد اخلاق او که شهرآشوب است و با همه، جز این عاشق گدای پُفیوز، گرم می گیرد و رابطه عشقی و جنسی دارد، چه ها می کشد و می کشیده است، شاید بر سر رحم آید و به خاطر خدا و از روی دلسوزی و ترحم گوشه چشمی به این سگ کوی خویش بیفکند! .....  

منبع : کتاب با مخاطبهای آشنا ص 19 

پنج شنبه 92/7/11 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

به نظر من، بزرگترین و قویترین و ریشه دارترین عوامل فرهنگی و تربیتی که این حالت ذلت پذیری را در ما پدید آورده و شخصیت انسانی و اجتماعی ما را به کلی فلج کرده است، دو عامل است ، این دو عامل یکی ادبیات ماست و دیگری مذهب ما.

ادبیات ما بیشتر در شعر تجلی دارد و عر ما بیشتر در غزل و غزل ما مجموعا عبارت است از آه و ناله ها و زاری و زوزه های ذلت آور و رقت بار عاشق برای جلب نظر معشوق. یک بار هم در شعر ما سابقه ندارد که یک معشوقی برای عاشق خویش کوچکترین ارزش انسانی – حتی در حد یک موجود زنده ، در حد یک جانور – قائل باشد ... عاشق همیشه یک پفیوز بدبخت روزگار سیاهی است که تنها و تنها از طریق استرحام می خواهد در دل سنگ و بیزار معشوق راهی پیدا کند و از بس ناله کند  و عجز و لابه کند و مثل گدا، مثل سگ، سر کوی معشوق بایستد و خاک راهش شود و گرد پایش گردد تا شاید بر کفشش بنشیند!

و مذهب ما نیز چنین است. بر خلاف اسلام که همه بر عمل صالح تکیه دارند و بر خلاف تشیع علوی که عمل به ارکان را در تعریف ایمان وارد کرده است – و این یکی از خصوصیات شیعه در برابر اهل سنت است....

در انتظار منفی شیعه صفوی، هر عمل اصلاحی را در عصر غیبت، از قبل محکوم به شکست می داند و مغایر با سنت الهی و جبر تاریخی که به سوی جهانگیر شدن فساد فردی و ظلم اجتماعی پیش می رود!

و اعتقاد به شفاعت نیز – در تلقی غیر شیعی آن، که اکنون هست – هر کسی را از ارتباط مستقیم با خدا و امید به اراده و عمل و عبادت و خدمت و کسب فضیلت خویش برای رستگاری، محروم و مایوس ساخته است ....

منبع : کتاب با مخاطبهای آشنا ص 15

چهارشنبه 92/7/10 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

وجود عده زیادی افراد مومن، موفقیت یک ایمان به حساب نمی آید، بلکه ارزش یک ایمان به این است که زندگی کند و رشد و نمو و تکثیر داشته باشد و گرنه مذهبی که به صورت یک موجود منجمد و متحجر در آمده و عقیم شده است، هر چند در حال حاضر اکثریت توده عوام بدان وابسته باشند، مرده است و از دست رفته.

زیرا نباید دید که پیروان یک مذهب در یک مملکت چند میلیون نفر است، بلکه باید دید که در صحنه زندگی و زمان و فکر و حرکت و تحول جامعه و تغییر نسل و کون و فساد عقاید و ارزش ها و فرهنگها و نهادهای اجتماعی و سیر تاریخ به سوی فردا این مذهب حضور دارد یا نه ؟

منبع : کتاب با مخاطبهای آشنا ص 7.6

سه شنبه 92/7/9 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

این ماییم که مسئولیت آن را داریم که اسلام را از صورت سنتهای منجمد و شعائر موروثی و عادات مذهبی ناآگاه و خرافه های پوچ که فقط نسل پیر خو کرده بدان را می تواند قانع کند و در این صورت، از حرکت زمان و تغییر نهادهای اجتماعی فردا برکنار خواهد ماند، به صورت یک ایدئولوژی مسئولیت آفرین و خودآگاه و هدایت کننده طرح کنیم تا نسل فردا و رهبران تعیین کننده زمان و زندگی و فکر و فرهنگ فردا که تحولات اجتماعی را رهبری می کنند، نه تنها از آن نفرت نکنند و آن را سد ارتجاعی و سمّ خرافی و عامل تضعیف و تخدیر اندیشه ها و اراده ها تلقی ننمایند، بلکه به قدرت سازندگی و نقش مترقی و نیروی بیدارکننده و بسیج کننده آن ایمان پیدا کنند و یه خاطر حقیقت یا لااقل مصلحت، بر آن تکیه کننده و بسیج کننده آن ایمان پیدا کنند و به خاطر حقیقت یا لااقل مصلحت، بر آن تکیه کنند و به جای مبارزه با آن، به ترویج و تقویت آن بپردازند.

منبع : کتاب با مخاطبهای آشنا ص 6

دوشنبه 92/7/8 — azadnagar - نظر بدهید

استاد علی شریعتی :

انسان به میزانی که به مرحله انسان بودن نزدیک می شود ... احساس تنهائی بیشتری می کند، اشخاصی که عمیق ترند ، اشخاصی که دارای روح برجسته تر و ممتازتر هستند از آنچه که توده مردم هوس روزمرّه شان است و لذت عمومیشان، بیشتر رنج می برند، و یا میبینیم کسانی را که به میزانی که روح در آنها اوج می گیرد و اندیشه متعالی پیدا می کند، از جامعه و زمان فاصله می گیرد و در زمان تنها می ماند.

شرح حال نوابغ را اگر بخوانیم می بینیم که یکی از صفات مشخص این نوابغ تنهائیشان در زمان خود آنهاست، در زمان خودشان مجهولند، غریبند و در وطن خویش بیگانه اند و آنها را و اثرشان را و سخن شان را و سطح اندیشه و هنرشان را آیندگان بهتر می توانند بفهمند.

منبع : کتاب علی تنها است . ص 16- 17

دوشنبه 92/7/8 — azadnagar - نظر بدهید

استاد علی شریعتی :

اگر می بینیم پیرو علی و کسی که برای علی اشک می ریزد و کسی که محبت علی در قلبش موج می زند، سرنوشتش و سرنوشت جامعه اش دردناک است معلوم است که علی را نمی شناسد و تشیع را نمی فهمد ... هرچند که ظاهرا شیعه باشد.

منبع : کتاب علی تنهاست ص 7

یکشنبه 92/7/7 — azadnagar - نظر بدهید

و می بینیم در علی ... همان علی که عمری شمشیر زده، جنگها کرده، فداکاریها نموده و جامعه ای را با قدرت و جهادش پی ریخته و به وجود آورده است ، در هنگامی که این نهضت پیروز شده ، او در میان جمع یارانش تنهاست، و بعد می بینیم که نیمه شبهای خاموش مدینه را ترک می کند و سر در حلقوم چاه می نالد.

آن همه یاران، آن همه همرزمان، آن همه نشست و برخاست با اصحاب پیغمبر هیچکدام برای علی تفاهمی بوجود نیاورده است.

در سطح هیچکدام از آنها نیست،

میخواهد دردش را بگوید،

حرفش را بزند،

گوشی نیست، دلی نیست، تجانس نیست. ...

رنج بزرگ یک انسان این است که عظمت او، شخصیت او در قالب فکرهای کوتاه، در برابر نگاه های پست و پلید و احساسِ او در روحهای بسیار آلوده و اندک تنگ قرار گیرد...

منبع : کتاب علی تنها است . ص 19

چهارشنبه 92/7/3 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

اگر خون های پاک این پاک مردان (علی، فاطمه، حسن، حسین، ابوذر غفاری، عمار یاسر و ...) آزادی و برابری و داد نمی بود و اگر این «خودسوزان» راه «خدا و مردم» نمی بودند، امروز به عنوان مسلمان، روح قرآن و سنت پیغمبر را در دستگاه اشرافی عثمان و حاشیه نشینان پاپلوس و مردم فریبش و کاخ سبز معاویه و عمال مردم کش و غارتگرش و در رژیم های خون و ستم و چپاول و فساد و نیرنگ و عصبیت عربی و استبداد جاهلی سلاطین آن دو قبیله عرب می یافتیم و می شناختیم نه در زندگی شگفت و اساطیری علی ....

منبع : کتاب حسین وارث آدم. ص 343 

سه شنبه 92/7/2 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

انسان – فرمول ساختمانیش – عبارت است از : یک قدرت انتخاب، و اراده ای که میان لجن و روح خداوند، ایستاده است و باید حرکت کند. راهش چیست ؟ راه این حرکت کدام است؟ راه این حرکت روشن است، از لجن آغاز می کند تا به روح خداوند برسد. این است معنی « انا لله و انا الیه راجعون ». این راه اسمش چیست؟ مذهب – مذهب یعنی راه. اراده من – از طریق مذهب – باید خودش را از لجن بکند و به قله الهی برساند و در اینجا به اوج عظمت تکاملی برسد.

منبع : کتاب حسین وارث آدم ص 323

دوشنبه 92/7/1 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

هر کس این سوال به ذهنش می رسد که امام زمان، این رهبر و نجات بخش انتهای تاریخ، چگونه می تواند بر جهان پیروز شود؟ در اینجا امام صادق یک توجیه بسیار عمیق و کاملا جامعه شناسانه و تاریخی دارد که :

« قدرت های ستمکار و قطب های جنایت و ظلم به قدر با هم خواهند جنگید که در نیرو و قدرت فرسوده می شوند و به قدری از درون به فساد خواهند رفت که مقاومتشان را از دست می دهند و آنگاه شما از بی هوشی و خواب خرگوشی بیدار شده و چون مسلح به نیروی ایمان و آگاهی هستید بر آن قدرت های از درون پوسیده و از برون فرسوده پیروز می شوید.

منبع : کتاب حسین وارث آدم ص 280