چهارشنبه 92/12/14 — azadnagar - نظر

سه شنبه 92/12/13 — azadnagar - نظر

آدمیان برای آنکه به درون معبد ایدئولوژی وارد شوند، باید نخست کفشهای عقل شان را در آورند. ایدئولوژی تکلیف آدمیان را معین کرده است و به وضوح به آدمیان گفته است که در باب انسان و تاریخ و جامعه و اخلاق چه بگویند و چه بیندیشند... در این مجموعه حداکثر جایی که ممکن است عقل حقیر آدمی داشته باشد، این است که دگم های القاء شده را بفهمد و یا در تایید آنها دلیل تازه ای بتراشد یا قرینه جدیدی نشان دهد و یا راه تازه ای برای کوفتن عقل پیدا کند؛ اما در مواضع و مسائل اصلی، آدمیان جرات و جواز تفکر و اظهار نظر ندارند...

سه شنبه 92/12/13 — azadnagar - نظر

هر کسی مدام در معرض تایید و مداحی و دست بوسی باشد،  وقایع را آن چنان که دوست دارد می بیند و نه آن چنان که هستند. افراد هم با ایشان همانطور که ایشان دوست دارد سخن می گویند، نه آن گونه که باور دارند.

سه شنبه 92/12/13 — azadnagar - نظر

آب حوض خالی می کنم!!!

روزی سید حسن مدرس و سید عبدالکریم مشغول مباحثه بودند که جوان طلبه ای را دیدند که از شدت ضعف نای راه رفتن دیگر نداشت، سید حسن معطل نکرد و رفت و از حجره یک عباسی آورد و به جوان داد.

سید عبدالکریم به مدرس گفت : چطوری است که با این شهریه ها همه پول کم می آورند ولی تو زیاد می آوری و به دیگران هم می دهی؟

سید حسن گفت : برای اینکه می روم کار می کنم. پنج شنبه ها درس تعطیل است و جمعه ها هم وقت هست .... صبح زود، بعد از نماز سید حسن لباسش را درآورد و لباس کهنه ای پوشید و یک سطل لاستیکی در دست در کوچه های اصفهان داد میزد آبکش، آبکش و آب حوض را که کار بسیار سختی است را خالی می کرد و اجرت می گرفت. 

سه شنبه 92/12/13 — azadnagar - نظر

به گورستان گذر کردم کم و بیش

بدیدم قبر دولت مرد و درویش

نه درویشی بی کفن در خاک رفته

نه دولت مرد برده یک کفن بیش

دوشنبه 92/12/12 — azadnagar - نظر

ایدئولوژی ها همیشه تا جایی به عقول مجال جولان می دهند که با آنها مخالفت نورزند. بیشتر از این حد را نه می پسندند ، و نه بر می تابند. به همین دلیل برای همه ایدئولوژی ها این مسئله مطرح بوده است که واقعا باید با «عقل» چه کنند؟

«فاشیسم» واقعا راه خود را پیدا کرده بود. این ایدئولوژی برای عقل پشیزی ارزش قائل نبود و بدتر از همه آنکه عقل و علم را نه در پای عشق که در پای نفرت قربانی می کرد. این بدترین مسلخی است که عقل را به آنجا می برند و سر می برند و پوست می کنند.

دوشنبه 92/12/12 — azadnagar - نظر بدهید

موشه دایان جریان بمباران فرودگاه قاهره و انهدام هواپیماهای جنگنده مصری را به تفصیل توضیح می دهد.از موشه دایان می پرسند نگران نیست که اطلاعات نظامی که او به تفصیل شرح می دهد دست عرب ها بیفتد؟مکث می کند و می گوید:نه! عرب ها نمی خوانند !
این جمله او انگار ضرب المثل شده است. واقعیت این است که ما مسلمانان چه عرب و یا ایرانی و پاکستانی و...کمتر می خوانیم. از این رو از تجربه های خودمان هم درس نمی گیریم.تیراژ کتاب در اسراییل وقتی با هر کشور اسلامی مقایسه می کنیم فاصله تامل انگیز و حسرت افرین است.این واقعیت است که متوسط تیراژ کتاب در اسراییل که کمتر از ده در صد جمعیت ماست؛ نزدیک به ده برابر ماست.

دوشنبه 92/12/12 — azadnagar - نظر

آیت الله مصباح یزدی :

اینکه امام(ره) مثلا می‌فرمایند میزان رأی ملت است، نه به این معنا که اگر ملت دیگر اسلام را نخواستند، ما هم اسلام را کنار بگذاریم، بلکه از آنجا که آنچه در ادبیات سیاسی امروز ملاک عمل قرار گرفته، رأی مردم است، امام (ره) برای اقناع طرف‌های مقابل، به رأی مردم استدلال می‌کنند  .

نقدی بر سخن آیت الله مصباح یزدی :

جناب آقای مصباح، چه چیزی باعث می شود  که انسان کارش بدانجا بکشد که نظرات صریح امام را در مورد حقوق مردم و نقش آنها تا سر حدّ یک کار تبلیغاتی در نظر چند خبرنگار خارجی پایین بیاورد و آن شخصیت ممتاز را چنین در پای مصالح سیاسی چند روزه خود قربانی کند. جناب آقای مصباح (کار نیکان را قیاس از خود مگیر ...) شاید شما روشتان این باشد که برای چند روز حکومت چند وعده ای به مردم بدهید و بعد هم با وجدانی آسوده با چند ترفند فقهی زیر همه چیز بزنید، اما چرا پای امام را به افکار خود می کشانید و او را این گونه در نظر عامه مردم خراب می کنید.

همه ما شاهدیم که شما وقتی سخنی از امام با فکر و منافعتان پیوند دارد چگونه آسمان ریسمان می بافید و هر نوع تفسیری جز عین جمله را می کوبید ، اما وای بر آن روز که مردم از جملات امامشان به دنبال حقوق حقه شان باشند آن روز است که دیگر جملات امام کالای تبلیغاتی چند خبرنگار خارجی بیش نیست؟؟؟؟

 حضرت آقا، انقلاب اگر شد مردم دل در گرو همین حرفهای امام داشتند که آنها را از سلطنت نجات بخشد و سرنوشت شان را به دست خودشان دهد نه آنکه بخواهد خدای نخواسته قیّمی چون شما را بر مردم مسلط کند که پشیزی برای رای و نظر آنها ارزش قائل نیستید الا اینکه به رای و نظر شما باشند... حضرت والا، شما چه بخواهید چه نخواهید اکثریت جوانان این مرز و بوم به نقش و اهمیت خود پی برده و اجازه نمی دهند هیچ نوعی از سلطنت چه با نام اسلام و چه هر نامی دیگر بر آنان مسلط گردد.

والسلام

یکشنبه 92/12/11 — azadnagar - نظر

یکی از آفات جوامع ایدئولوژیک آن است که تنوع آراء را بر نمی تابد. برای ایدئولوژی، هر سوالی یک جواب معین دارد و تصور تنوع جوابها ناممکن است و آن جواب واحد هم بالفعل موجود است. و دیگر چه جای کنکاش و تحقیق مجدد است؟ ... تکلیف مردم هم معلوم است و آن عبارت است از تقلید کردن از آنچه به ایشان گفته می شود، و کمتر اندیشیدن درباره آن گفته ها.

یکشنبه 92/12/11 — azadnagar - نظر بدهید

در زندگی انسان گاهی بر سر دوراهه قرار می گیرد. بین حقیقت و مصلحت. حقیقت همان است که دلتان می گوید و مصلحت همان است که عقل حسابگر می خواهد. برای حقیقت باید از چیزی بگذرید و برای مصلحت بر عکس چیزی به دستتان می آید . البته چیزی که به دستتان می آید مثل ماهی زنده چندان توی دست نمی ماند؛ می لغزد.
برای لقمه ای نان هیچ وقت کمرتان را خم نکنید. برای همه دنیا هم کسی را تعظیم نکنید. یادتان باشد وقتی انسان حقیقت را می طلبد، اگر هم به ظاهر چیزی را از دست بدهد. در واقع چیز بزرگتری به دستش می آید. مصلحت طلب هم که خیال می کند چیزی به دست می آورد؛ نمی داند که چه گوهری را از دست می دهد.
در این جنگ بچه ها ؛ خداوند در سمت حقیقت ایستاده و شیطان در سوی مصلحت. خدا را انتخاب کنید اگر چه ظاهرا به ضررتان باشد.
اگر کسی آهن تفته را با دست خمیر کند ، دستش آب می شود. اما روحش مثل پولاد خواهد شد. آن که دست نرم و نازکش را پیش امیر بر سینه نهاده و مدام خم و راست می شود، روحش را باخته است. روحش توی قیر مذاب ذوب شده است.