شنبه 93/2/20 — azadnagar - نظر بدهید

تشیع شاه عباس ها و ناصر الدین شاه ها، صرف نظر از جنبه های تبلیغاتی آن، در ستمگری و عیاشی و سفاکی، دست کمی از تسنن امویان و عباسیان نداشت.

این تفاوت ها و فاصله ها نتیجه انحراف از معنی اسلام و عمل به احکام ظاهری و پیروی از شخصیت ها و تبدیل شدن هدف عالی الهی به احراز حکومت و تصرف قدرت است؛ ... مسئله، همیشه مسئله ی به حکومت رساندن شخص و اشخاص بوده است، نه حاکمیت حق و عدالت و تامین محیط آزاد برای بندگی خدا و رشد خلق و امامت که رهبری معنوی و اجتماعی خلق است.

پنج شنبه 93/2/18 — azadnagar - نظر بدهید

شیخ عبدالعزیز عوده می گفت :

بنی اسراییل سر گاو با موسای کلیم چهل سال بحث می کردند. که چند ساله باشد و چه رنگی و چاق باشد یا لاغر و ... حالا شما انتظار دارید سر فلسطین با عرفات مذاکره تمام شود؟

چهارشنبه 93/2/17 — azadnagar - نظر بدهید

حضرت  امام خمینی  (ره ) معمار بزرگ  جمهوری  اسلامی  از بحث  پیرامون  حکومت  اسلامی در رسانه های  عمومی  اظهار شادمانی  کرده اند:

«کتابهای  فقهای  بزرگ  اسلام  پر است  از اختلاف نظرها و سلیقه ها و برداشتها در زمینه های  مختلف  نظامی ، فرهنگی ، سیاسی ، اقتصادی  و عبادی . از آنجا که  در گذشتهاین  اختلافات  در محیط درس  و بحث  و مدرسه  محصور بود و فقط در کتابهای  علمیآن  هم  عربی  ضبط می گردید، قهرا توده های  مردم  از آن  بی خبر بودند و اگر باخبر هممی شدند، تعقیب  این  مسائل  برایشان  جاذبه ای  نداشت … اما امروز با کمال  خوشحالیبه مناسبت  انقلاب  اسلامی  حرفهای  فقها و صاحب نظران  به  رادیو، تلویزیون  و روزنامه ها کشیده  شده  است  چرا که  نیاز علمی  به  این  بحث  و مسائل  است ، مثلا حدود آزادی  فردی  و اجتماعی … و از همه  اینها مهمتر ترسیم  و تعیین  حاکمیت  ولایت  فقیه  در حکومت  و جامعه ، که  همه  اینها گوشه ای  از هزاران  مسئله  مورد ابتلای  مردم  و حکومتاست  که  فقهای  بزرگ  در مورد آنان  بحث  کرده اند، و نظراتشان  با یکدیگر مختلف  استو اگر بعضی  مسائل  در زمانهای  گذشته  نبوده  است  یا موضوع نداشته  است ، فقهایامروز باید برای  آنها فکری  بنمایند. لذا در حکومت  اسلامی  همیشه  باید باب  اجتهاد باز باشد و طبیعت  انقلاب  و نظام  همواره  اقتضا می کند که  نظریات  اجتهادی  فقهی  در زمینه های  مختلف  ولو مخالف  با یکدیگر آزادانه  عرضه  شود و کسی  توان  و حقجلوگیری  از آن  را ندارد ولی  مهم  شناخت  درست  حکومت  و جامعه  است  که  براساسآن  نظام  اسلامی  بتواند به  نفع  مسلمانان  برنامه ریزی  کند که  وحدت  رویه  و عملضروری  است …». (صحیفه  نور، ج  21، ص  46، 1367/8/10)

سه شنبه 93/2/16 — azadnagar - نظر بدهید

در دوران قاجاریه شاهد نفوذ فوق العاده شدید روحانیون نزد مردم و دولت هستیم. مردم همه چیز خود را در اختیار و فرمان آنها گذاشته بودند. از اذان گفتن در گوش مولود تازه، تا به خاک سپردن ، عقد و ازدواج و طلاق ، مکتب ها و تعلیمات ، مساجد و منابر محاضر (معاملات و اقتصاد) ، محاکم ، خمس و سهم امام و زکات؛ دولت فقط و آن هم اسماً قشونی داشت، نایب الحکومه هایی برای لخت کردن می فرستاد و سیاست خارجی را با جهالت و خفت تمام اداره می کرد و در حقیقت، سرگرم زن بازی و خوش گذرانی بود. در این دوره اگر روحانیون فتوا می دادند، مردم کفن پوش حاضر می شدند ولی متاسفانه نه آنها و نه پیشوایان (جانشینان علی ابن ابیطالب (ع) ) ، شمشیر زدن و جنگ کردن بلد نبودند!

خلاصه آنکه، همه چیز و همه کار در دستشان بود ولی به صورت منفعل و در حقیقت هیچ کاری نکردند. نمی گویم جنگ و جهاد، ولی اقلاً، قناتی، پلی، جاده ای، بیمارستانی، کتابخانه ای، کارخانه ای ، شرکتی ، دانشگاهی ... اگر می خواستند همه کار می توانستند.

دوشنبه 93/2/15 — azadnagar - نظر بدهید

مطهری  می گوید آزادی  و آزادگی  که امیرالمومنین (ع) در برخورد با خوارج  بکار برد تاریخ  به  خودش  ندیده  است . تا آنها دست  به تیغنبردند و برخورد مسلحانه  با حکومت  نکردند هرگز علی (ع) با آنها برخورد مسلحانه  نکرد. سخن  گفتند. سخن  گفت ، توهین  کردند پاسخ  داد. علی (ع) به عنوان  خلیفه  جامعه  اسلامی  اماممنصوب  خدا، در مسجد پیامبر سخن  می گوید، خوارج  او را مسخره  می کنند، توهین  می کنند، اما علی (ع) با منطقی  قوی  پاسخ  می گوید، برای  این که  کسی  که  پایه های  حکومتش  قوی  و متین  است، هرگز نیاز ندارد که  به ابزار سرکوب  و اختناق  دست  بیازد.

یکشنبه 93/2/14 — azadnagar - نظر

این که  هر برداشتی  از دین  را که  منافی  برداشتهای  ما باشد برداشت  غربی  و لیبرالی بنامیم ، مشکلی  را حل  نمی کند، این گونه  اتهامات  و برچسب زدن ها کار انسانهای  ضعیف  و ناتوانی  است  که  استدلال  و برهان  کم  آورده ، به  جبران  این  شکست  نظری  رگ  گردن  قوی  کرده اند.

شنبه 93/2/13 — azadnagar - نظر بدهید

شرط رضایت مردم فقط برای مرحله نصب نیست، بلکه اصل تجلی آن در بقای این رضایت است. بسیاری از حکومت ها به ویژه در انقلاب ها (مانند روسیه و لیبی) با رضایت مردم بر سر کار می آیند، اما کم کم قدرت به مذاقشان خیلی شیرین می آید، و آدم تا روی صندلی قرت ننشسته است، دم از انصاف و عدالت می زند، اما بعد از مدتی که روی کرسی قدرت نشست، می گوید عجب جای گرم و نرمی است و ادامه می دهد و دیگر حاضر نیست کرسی قدرت را رها کند و بعد از مدتی شکاف بین دولت و ملت پیش می آید. دولت سخنی می گوید و ملت سخن دیگری می گوید و یکی از ویژگی های حکومت سالم، این است که رضایتمندی شهروندان در هر مقطع زمانی از حکومت ارزیابی شود.

جمعه 93/2/12 — azadnagar - نظر بدهید

کارهای  بزرگ  را به  دست  کوچکان  سپردن  و بزرگان  را به  کنج  عزلت  روانه کردن  و بر دهان  عالمان  لجام زدن  سنت  سیئه  دولتهای  در سراشیب  سقوط است . سفله ای  که  عهده دار سمتی بزرگ  می شود هرگز کارشناسان  قوی  را تحمل  نمی کند. یکی  از ملاکهای  قطعی  بی تدبیریزمامداران  ناتوان ، فرومایگی  منصوبین  طراز اول  آنها است...

جمعه 93/2/12 — azadnagar - نظر بدهید

امام  علی (ع): حکمت ، گمشده  مومن  است . حکمت  را فراگیر هرچند از منافقان  باشد. صحت  و صدق  کلام  به  مطابقت  آن  با واقع  بستگی  دارد نه  به  ایمان  و نفاق  و کفر و شرک  گوینده کلام . گوینده  یک  کلام  حکیمانه  می تواند مومن  باشد یا نباشد. چه بسا حکمت  از سوی  یک غیرحکیم  صادر شود. به نظر مولای  متقیان  حتی  از دهان  غیرخودی ها نیز می توان  سخن  حکیمانهشنید. چرا که  در دیدگاه  علوی  ملاک  حقانیت  کلام ، حکیمانه بودن  آن  است  نه  ایمان  و کفر گوینده اش .مسلمانان  با عمل  به  چنین  رهنمود حکیمانه ای  به  عصر طلایی  تمدن  و فرهنگ  اسلامی  در قرنچهارم  و پنجم  دست  یافتند.

سه شنبه 93/2/9 — azadnagar - نظر

از نظر عملی و تاثیر خارجی، اختناق هیچ وقت موفق نشده است حریف را خاموش و مغلوب سازد. بالعکس سبب شهرت و مظلومیت و بنابراین حیثیت و قدرت شده است، خواه حریف برحق بوده باشد و خواه باطل.