یکشنبه 92/8/12 — azadnagar - نظر بدهید

گــاهـــی 

پـــــروانــه ها هــــم

اشـتـبــاهی عـــاشـــــق مـی شـــونــــد

بـجـای شــــمــع

گــــرد ِچـــراغــهای

بــــی احســـا س خـیـابـــان مـــی میـــرنـــد.!

یکشنبه 92/8/12 — azadnagar - نظر بدهید

یکی دیگر از عواملی که دین را به سمت خشونت می برد گر چه این خشونت ممکن است ممدوح باشد آن است که نهاد دین در چالش با سایر نهادها از رقابت فروماند و احساس کند که در حال اضمحلال است و گویی باید عرصه را یک سره به رقبا واگذار کند. برای مثال، در دوره ای که در ایران جنگ چریکی بالا گرفت و جنبش های چریکی مارکسیستی از قدرت جذب اجتماعی بالایی برخوردار شدند، نهاد دینی سنتی و رسمی ما از رقابت با این موج جدید ناتوان بود و لازم بود از درون خود این نهاد پاسخی به معضلات درونی این نهاد داده شود. در داخل سیستم یا نهاد دین هم برای خروج از این معضل و پاسخ  دادن به این معضل، عناصری از خود نهاد دین، دین را رادیکالیزه می کنند.

پس اگر رادیکال بودن و مبارزه با امپریالیسم و مبارزه با شاه و غیره، برجسته و جذاب قلوب باشد، نهاد دین هم ناچار است برای حفظ کل سیستم عناصر رادیکالی را از درون خود بیرون دهد.   

یکشنبه 92/8/12 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

مسئله این بود که روند دیپلماتیک اعمال شده از سوی غرب و کشورهای قدرتمند بزرگ تا چه حد برای مسئولین کشور، جدی به شمار می آمد؟ البته این فشارها در کشور چندان جدی تلقی نمی شد... برای نمونه، البرادعی در تاریخ 26/6/1382 طی دیداری خصوصی با رئیس سازمان انرژی اتمی ایران گفته بود شما بر سر یک دو راهی قرار دارید. بدین معنی که اروپا بر غنی سازی و آمریکا بر همه فعالیت هسته ای شما متمرکز شده اند؛ یا باید از طریق تعامل با اروپا، نقشه آمریکا را خنثی کنید یا باید با آمریکا مذاکره کنید؛ در غیر این صورت همه چیز را از دست خواهید داد.

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 95 

یکشنبه 92/8/12 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

ما خیال می کنیم که رادیو و پارچه و آدامس و کلاه و کفش فرنگی را مصرف می کنیم، یعنی فقط مصرف های اقتصادی و صنعتی و مادیش را می فهمیم (اینها که فقط یک ضرر اقتصادی دارد)، در حالی که بدتر از این و فجیع تر از این مصرف های فرهنگی است که ما داریم، و بدتر از این این است که نسل جوان ما دیگر از مائده های مذهبی یا فرهنگی یا تاریخی ما نمی خورد، نمی چشد بلکه دهنش را می گیرد، بلکه احساس رغبت ندارد، بلکه احساس نفرت دارد، و همان طور که کمپوت های فرنگی اینجا می آید و او می خورد و وارد معده اش می کند، فکرهای بسته بندی شده، مکتب های برچسب دار ، ایدئولوژی ها و فلسفه ها و عقیده ها و ادبیات و هنر و ذوق و اخلاقیات ساخت تمدن غربی، به کشور ما و کشورهای مشابه ما صادر می شود و از آنها می خوریم، از آنها می پوشیم ....

یکشنبه 92/8/12 — azadnagar - نظر بدهید

خاطراتی از خروشچف رهبر اتحاد شوروی از 1953 تا 1964

نگاه قدرت

پس از پیروزی بلشویکها در سال 1917 جنگ وحشتناکی میان کمونیستها که خود را سرخ می نامیدند و مخالفان استقرار حکومت کمونیستی که انها را سفید می خواندند آغاز شد و این جنگ بی رحمانه چهار سال ادامه داشت :

«... نه سرخ و نه سفید به هیچ کس از مخالفین خود رحم نمی کردند. شفقت و احساسات انسانی بکلّی فراموش شده بود. جهنّمی برپا بود. هر کسی را که به او سوء ظنّی می بردند فوراً به دیار عدم می فرستادند و در این گیر و دار دستهای خروشچف به خون هزاران نفر آلوده شد. او در میان دستجات پارتیزانی به بیرحمی و قساوت قلب معروف شده بود...

خروشچف در ازای همه خدمات و جنگهای بی رحمانه خود با عوامل ضدّ انقلابی ، از دست تروتسکی – سر فرمانده قوای سرخ – نشان ستاره سرخ را که اولین نشان شوروی بود دریافت نمود؛ ولی سیاست بی چشم و رو باعث شد که او بعدها همین قساوت قلب را در مورد هواخواهان تروتسکی از خود بروز دهد تا استالین به او اطمینان بیشتری پیدا کند.

پروردگارا! در نگاه «قدرت» چه اثری است که انسان های جاه طلب به خاطر آن همه چیز را زیر پا می گذارند؟»

منبع : خاطرات عبدالحسین مسعود انصاری سفیر رژیم پهلوی در شوروی ج5، ص 35

شنبه 92/8/11 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

کسانی که سطحی می اندیشند، و عقل شان به چشم شان است، فقط از اینکه آرایش عوض شده و لباس عوض شده دادشان بلند است؛ نه! این تغییر آرایش و تغییر لباس، نمونه تغییر انسانی است که مصرفش را عوض کرده، زندگیش را عوض کرده! به جای اینکه از تغییر لباس و تغییر آرایش بنالیم، باید از عواملی که انسان ما را از شکلی که هست، دارد به شکلی دیگر در می آورد، بنالیم. اینها یکی از زخم هائی است که این بیماری بر روی پوست و قشر بیرونی زده، و آن عبارت است از تغییر اساسی و جبری و قطعی و اجتناب ناپذیر فرهنگ و مذهب و احساس و ذوق و سلیقه و شکل زندگی فردی، اجتماعی و شکل جامعه اقتصادی و معنویات و ادبیات و زبان و همه چیز.....

شنبه 92/8/11 — azadnagar - نظر

بعضی اوقات ساختارهایی هستند که دین را به سوی خشونت سوق می دهند.ممکن است خشونت آمیز شدن نهاد دین ناشی از همجواری آن با نهاد دولت باشد. مثلاً دولت از دین بخواهد خشونتی را که مطلوب دولت است، توجیه کند. برای مثال، صفویه علمای جبل عامل را به ایران آورد تا برای مقابله با دولت عثمانی و مشروعیت بخشی به دولت صفوی یک ایدئولوژ بسازند. نهاد دینیِ جبل عامل سهله و سمحه بود اما وقتی در خدمت دولت درآمد ، تحول پذیرفت. البته گاهی اوقات وابستگی نهاد دین به دولت ممکن است به کاهش خشونت بیانجامد.

شنبه 92/8/11 — azadnagar - نظر بدهید

زندگی زیباست ...

«گابریل گارسیا مارکز» نویسنده مشهور و برنده جایزه نوبل ادبیات تجربیات زندگی خود را به صورت زیر بیان می کند :

در بیست سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده ندارد؛ حتی اگر با مهارت انجام شود.

در سی سالگی پی بردم که قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن.

در 40 سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم؛ بلکه در این است که کاری را که انجام می دهیم دوست داشته باشیم.

در 45 سالگی یاد گرفتم که ده درصد از زندگی چیزهایی است که برای انسان اتفاق می افتد و نود درصد آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان بدهیم.

در پنجاه سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان است و پیروی کورکورانه بدترین دشمن وی.

در پنجاه  و پنج سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.

در 60 سالگی متوجه شدم که بدون عشق می توان ایثار کرد اما بدون ایثار  هرگز نمی توان عشق ورزید.

در 65 سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز باید بعد از خوردن آنچه لازم است، آنچه را میل دارد نیز بخورد.

در 70 سالگی یاد گرفتم که هنر زندگی در اختیار داشتن کارت های خوب نیست؛ بلکه خوب بازی کردن با کارت های بد است.

در 75 سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می کند «نارَس است» ، به رشد و کمال خود ادامه می دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است، دچار «آفت» می شود.

در 80 سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتم بزرگترین لذت دنیاست

 و در 85 سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست... 

شنبه 92/8/11 — azadnagar - نظر بدهید

خاطرات دکتر روحانی از پرونده هسته ای :

در نخستین جلسه سران نظام پس از قطعنامه شهریور، من جمع بندی مباحث کمیته عالی هسته ای را به آن جلسه گزارش دادم.... در آن جلسه، وزیر امور خارجه معتقد بود که این مسئله با روند فعلی به حل و فصل نمی رسد و ادامه آن ، کشور را دچار مشکل می کند و لذا باید یک نفر با اختیار تام مسئولیت این پرونده را بر عهده گیرد و اینجانب را به عنوان مسئول پرونده پیشنهاد کرد. آقای خاتمی و آقای هاشمی و دیگر اعضای جلسه نیز این پیشنهاد را تایید کردند، ولی من نپذیرفتم.

ظاهراً همه، این نگرانی ها را کم و بیش احساس می کردند تا حدی که نماینده ایران در آژانس (دکتر صالحی) هشدار داده بود که کشف آلودگی سطح بالا در نطنز سبب خواهد شد که نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان! ....

منبع : کتاب روایت تدبیر و امید ص 94

شنبه 92/8/11 — azadnagar - نظر بدهید

پاسخ امام حسین (ع) به ولید بن عتبه (حاکم مدینه)
که دستور گرفتن بیعت از امام را داشت
جناب امیر! ما خاندان نبوت و معدن رسالت و موضع رفت و آمد فرشتگان و محل رحمت خداوندیم و خدا به ما آغاز فرمود و به ما نیز ختم کرد، یزید مردی است تبهکار، مِی آشام و کشنده انسان های محترم، که آشکارا گناه می کند، و مثل من با چون اویی بیعت نخواهد کرد...
حسین (ع) کنار قبر جدّ خود
شبی امام حسین (ع) از خانه بیرون آمده کنار قبر جدّش رسول خدا آمد و فرمود: سلام بر تو باد ای پیامبر خدا منم حسین فرزند فاطمه، منم فرزند و نوه دختری تو در میان بازماندگانی که میان امت خود جا نهادی. ای پیامبر خدا! تو بر آنان گواه باش که مرا تنها گذارده حقم را تباه ساختند و حرمتم را شکستند، این شکوه من است به تو تا روزی که تورا دیدار کنم.