یکشنبه 92/11/13 — azadnagar - نظر بدهید

آیت الله طالقانی :

در دوره ای که اسلام زنده باد گفتنش جرم بود شروع کرد جوانها را جذب کردن . دنبال تحقیق رفت ، کتاب خواند ، تفکر کرد . اندیشید ، هجرت کرد و با مردم دنیا و مکتب های مختلف آشنا شد . بتدریج آفاق ذهنش باز شد و آنچه که باید بداند از یک اسلام متحرک انقلابی دریافت و به کشور خود باز گشت . این تغییر و تحول روحی بود که در اکثر جوانهای ماهست . ولی همه ، دکتر شریعتی نیستند که با تحقیق از شک وتردید بیرون بیایند . من از زمان جوانی و دوره های دبیرستانی با مرحوم دکتر شریعتی از دور و نزدیک آشنائی کم و بیش داشتم . بارها که با هم بودیم گفت : اگر اشتباه میکنم شما بیان کنید ، بحث کنیم من از اشتباه بیرون بیایم . این خصوصیتش بود این یکی از مزایای انسان است که دائما احتمال بدهد اشتباه می کند و در پی رفع اشتباهش باشد . مرحوم شریعتی این خصیصه را داشت . دائما گوش می داد دائما فکر می کرد و آنچه را احسن بود از هر مکتبی می گرفت و مطلب دریافت می کرد و بعد آن احسنش را جذب می کرد .

دوشنبه 92/10/30 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

حماسه ام اینکه کارم گفتن و نوشتن بود و یک کلمه را در پای خوکان نریختم.

منبع : دفترهای خاکستری ص 110

................................................................

من از سقف و نظم و تکرار گریزانم و سعادت خانوادگی تنها بر این سه پایه استوار است.

منبع : گفت و گوهای تنهایی ص 305

...............................................

ملّت من! من برای تو کاری نکردم ، اما می دانی که با دشمن نساختم.

منبع : گفت و گوهای تنهایی ص 383

سه شنبه 92/10/24 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

آه که نادانی انسان، خدا را چه رنجی می دهد؟!

منبع: انسان بی خود ص 404

خسران ! و به عصر سوگند که انسان هر آینه در زیان کاری است، و نامش زندگی کردن! و تو تا حال چه کرده ای؟ زندگی کرده ای؟

منبع : کتاب حج ص 31

آرزوی دراز خدا انسان است. خیال نازک و لطیف و شکننده ی خدا انسان است و انسان نمی داند!

منبع : کتاب انسان بی خود ص 404 

دوشنبه 92/10/23 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

باید خود را آن چنان پاک، گرم و روشن ساخت که حقیقت به سراغت آید، تو را صید کند و همچون پاره ی ابری معلق در سینه ی فضا ، خورشید این کویر ، تو را در خود بمکد.

منبع : دفترهای خاکستری ص 106

شنبه 92/10/21 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

کسانی که خود هیچند ، می کوشند تا در دیگران، در شلوغی غرق شوند. در آن جاست که پوچی خود را احساس نمی کنند. هر گاه تنها می مانند به وحشت می افتند، چون حتی یک نفر را احساس نمی کنند ....

منبع : دفترهای خاکستری ص 103

چهارشنبه 92/10/18 — azadnagar - نظر بدهید

آدم در راهی که پیش می گیرد باید همچون کرگدن تنها سفر کند و سر پیش اندازد و شش دانگ حواسش در رفتن و بر راه رفتن باشد و از آوازها نهراسد ...

منبع : با مخاطبهای آشنا ص 263

یکشنبه 92/10/15 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

هیچ گاه تنهایی و کتاب و قلم، این سه روح و سه زندگی و سه دنیای مرا کسی از من نخواهد گرفت ... دیگر چه می خواهم؟

آزادی چهارمین بود که به آن نرسیدم و آن را از من گرفتند.....

منبع : دفترهای خاکستری ص 96

شنبه 92/10/14 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

ای آزادی، مرغک پرشکسته ی زیبای من ! کاش قفست را می شکستم و در هوای پاک بی ابر بی غبار بامدادی، پروازت می دادم. !

منبع : خودسازی انقلابی ص 118

سه شنبه 92/10/10 — azadnagar - نظر بدهید

درد شریعتی این بود که به رای العین می دید مکتب اسلام در برابر سایر مکتبها در جامعه ما رنگ باخته است و حامیان و حاملان و موافقانش عملاً آن را به صورت یک مکتب توانا عرضه نمی کنند، به دلیل اینکه با مسائل و یا مکاتب دیگر آشنایی کافی ندارند. او این را می دید و بهتر از دیگران هم می دید، نه تنها او دردها و مسائل و مشکلات را می دید ، که جسارت و شجاعت اظهارش را نیز داشت. هر چند که گاه در این تحلیل و بررسی هایش مثل هر اندیشمند دیگری ممکن بود راه به خطا ببرد.

اما در این میان عده ای مقدس به بهانه حفظ خلوص اندیشه دینی اندک التفاتی به پاسخگویی و توانایی مکتب ننمودند، چه ضربه هایی به دین زدند. ما به حساب آنها نمی رسیم ، برای اینکه کارشان با مقدسی بهتر جور در می آید.

بلی، آنان خیلی مقدس بودند . لب از لب بر نداشتند، نیم نگاهی به دنیای اطراف خود نکردند، پا از عصر شیخ طوسی جلوتر نگذاشتند، به هیچ فکر تازه ای، به دستاویز شبهه ناک بودن، اهمیت ندادند، باب علم و هنر و فلسفه عصر را به روی خود بستند، حتی حافظ و مولوی را هم شایسته هم نشینی خود ندیدند، لای کتاب هیچ بیگانه ای را باز نکردند و در نتیجه چیزی نداشتند و نمی دانستند که به کسی بگویند و در نگفتن هم که خطا پیش نمی آید.

ما ننشسته ایم ببینیم طالبان توانایی و طالبان خلوص چقدر خدمت کرده اند و چقدر لطمه زده اند تا از آن درس بگیریم و دست از این نفرینها و آفرینها برداریم و به جای آن به غور کافی در جمع دو عنصر نفیس نابی و توانایی همت بگماریم ....

شنبه 92/10/7 — azadnagar - نظر بدهید

دکتر علی شریعتی :

چه حادثه ای در این جهان از بازی پروانه بر گِرد شمع، پرواز پروانه بر هاله ی شمع و نشستن و گریختن و سوختن و ساختن و هیچ نگفتن پروانه بر آتش شمع زیباتر است؟!

فداکاری را همواره باید پنهان داشت؛ نه تنها از دیگری، بلکه از خود، تا خود هم آن را به یاد نیاوری، به آن نیندیشی ...

منبع : گفت و گوهای تنهایی ص 222